وی رفتارهای عجیبی داشت مثلاً او را مبدع و مبتکر قمه زدن دانستهاند که هنوز هم در برخیمناطق ایران رایج است…
آقابن عابد دربندی شیروانی، اهل خراسان بود و در سال ۱۲۸۶هجری قمری وفات یافت. وی فردی سخنور، اهل بحث و مسلط بر شیوهها و ترفندهای جدلی بود. هر گاه با کسی وارد بحث میشد به گونهای جدل میکرد که او را به تنگنا میانداخت و به همین دلیل، استادش “شریف علما ءمازندرانی” گاهی چنان از پرسشهای او به تنگ میآمد که دستور میداد او را از مجلس بیرون کنند و او از بیرون با صدای بلند فریاد میزد :”جماعت، من رفتم شما باور نکنید” به این ترتیب همیشه سعی میکرد فضای شک و تردید ایجاد کند.
وی رفتارهای عجیبی داشت مثلاً او را مبدع و مبتکر قمه زدن دانستهاند که هنوز هم در برخیمناطق ایران رایج است. روحانی بود؛ اما درایام محرم لباسهایش را بیرون میآورد و لنگ میبست و بر منبر مینشست و به سخنرانی و مرثیهسرایی میپرداخت. دیگر اینکه، در ایام محرم، گل برسر میزد کاریکه در روزگار ما هم عدهای انجام میدهند. حتی برخی بهطور کامل با لباس درون گل میروند وبیرون میآیند. این عادت درواقع تحت تاثیر رفتار همین فرد( فاضل دربندی) رواج یافته است.
او سه کتاب دربارهی امام حسین(ع) نوشته است که هر کدام خلاصهی دیگری است.
این کتابها عبارتند از:۱- سرمایهی ایمان وجواهر ایقان(ایقان یعنییقین داشتن)۲- “سعادت ناصری”۳-اکسیرالعبادات فیاسرارالشهادات.
توضیح: کتاب اسرارالشهاده پرتحریفترین و غیر مستندترین اثری است که درچند قرن اخیردربارهی کربلا، نوشته شدهاست .کتاب، به زبان عربیاست و موضوع آن تاریخی، ولیچاشنیهای عارفانه نیز درآن بکارگرفته شده تا خواندنیتر شود. در اصل اسم آن”اکسیرالعبادات فی اسرارالشهادات” است که امروزه به اسرارالشهاده معروف شده است.
نگارش کتاب در ذیالقعده سال ۱۲۷۴به اتمام رسیده و به دلیل هم عصر بودن با ناصرالدین شاه قاجار، در اوائل آن مدحهایی نسبت به ناصرالدین شاه ذکر شده است. کتاب، لبریز از آیات و روایاتی است که تعدادی از آنها مستند و قابل استفاده است.