نام کتاب:اللهوف(ملهوف) علی قتل الطفوف؛ از کتاب عاشورانگاران ۱
مختصری در باب نویسندهی کتاب: ( نام کامل، تاریخ تولد، محل زندگی، شرح حال، درجه علمی و…)
رضیالدین، علیبن موسی جعفر ملقب به ابن طاووس از بزرگان علمای امامیه بود. وی را مستجابالدعوه و واقف بر اسم اعظم دانستهاند. از برخی تألیفاتش برمیآید که به ملاقات ولی عصر(عج) نائل شدهاست. او را «قدوه العارفین” و مصباح المجتهدین» لقب دادهاند. وی در سال ۵۸۹ یا ۵۸۳ هجری در حله متولد شد و درسال۶۶۴ هجری در بغداد وفات یافت. برخی ازآثاراو عبارتند از: اسرار الصلوه، مصباح الزائر و اللهوف یا الملهوف علی القتل الطفوف.
نگاهی کلی به بخشهای کتاب:
کتاب لهوف در چند فصل یا به تعبیر خود سید، چند مسلک تنظیم شده است:
مسلک اول: با ولادت امام حسین(ع) آغاز میشود و تا دیدار حر با اباعبدالله(ع) ادامه دارد.
مسلک دوم: از سخنرانی اباعبدالله(ع) در کربلا آغاز میشود و تا شهادت امام(ع) ادامه دارد.
مسلک سوم: با به خاک سپاری شهدا در شب سوم شروع میشود و در ادامه با فاصله و خلا بسیار به ذکر وقایع کوفه و شام، خطبههای حضرت زینب، امام سجاد و امکلثوم و شهادت عبداللهبن عفیف ازدی پرداختهاست.
ویژگیهای کتاب:
بیان کتاب بسیار نرم است و رویکرد آن اشک انگیزی وتأثیر برانگیزی است. به گونهای که میتوان آن را به صورت مرثیه خواند و در جای جای آن ازچاشنیهای شعری استفاده شدهاست.
نقدهای وارد بر کتاب:
با وجود مستند بودن، برخی از وقایع مهم تاریخی در آن، از قلم افتاده است.
نوع نگارش کتاب: (تاریخی، تطبیقی، تحلیلی، تاریخی -تحلیلی، روایی…)
این کتاب روایی است واز بیان داستان درآن استفاده شدهاست.
برخی منابع مورد استفاده در نگارش کتاب:-
توصیه شدهاست در چه زمینهای مورد استفاده قرار گیرد:
به جهت مقتل خوانی، مناسبترین مقتل است لذا به ذاکران توصیه میشود از این کتاب جهت مرثیه خوانی استفاده نمایند.
ترجمه هایی که تا به حال از این کتاب صورت گرفته است:
لجه الامم وحجه الامم(قدیمی ترین ترجمه) ترجمهی میرزا قلی خان، ترجمهی شیخ احمد بن سلامهی نجفی،«آه سوزان بر مزار شهیدان» ترجمهی سید احمد فهری زنجانی، ترجمه عقیقی بخشایشی، ترجمهی شیخ عباس قمی، “غمنامه کربلا” ترجمه محمد محمدی اشتهاردی، ترجمهی علی رضا رجالی تهرانی(آخرین ترجمه)