شب قدر است؛ شب نزول وحی است (انّا انزلناهُ فی لَیلَهِ القَدر)، شب مبهم سال، شبی که غوّاصان اقیانوسهای ژرف و عمیق شبزندهداری هم از درک عظمت آن ناتوان وعاجزند (وَما اَدْریکَ ما لَیله القَدْر)، شبی که از هزار ماه بهتر است (لَیله القَدْر خَیرٌ مِنْ اَلْفِ شَهر).
شب نزول جبرئیل آنچنانچه بر پیامبر نازل میشد و شب نزول فرشتگان الهی، آنقدر که زمین، آسمان میشود و آسمان مملو از ذکر و مناجات و تسبیح (تَنَزلُ المَلائِکَه وَ الرُّوح).
شبی که نامهی مقدرات یک سال برایبشر به تصویب میرسد و آنگاه به دستان باکفایت امام زمان(عج) داده خواهد شد(فیها بِاذنِ رَبِّهم مِنْ کُلِ اَمر) شب تحیت و سلام و رحمت و برکات پروردگار است .شبی سبز و نورانی که تا دمیدن فجر انفاس قدسیه جاری است (سَلامٌ هی حَتی مَطلَع الفَجر) شبی عجیب و سرنوشتساز پیش روی ماست، شبی که میتوان بهرهی تمام عمر را از آن گرفت.
شبی که میتوان پایانش را با طلوع فجر پیروزی در جهاد اکبر، جشن گرفت و پرچم ارادت و عشقبازی به ساحت مقدس امام عصر(عج) و اجداد پاک و مطهرش را در اوج آسمان به اهتزاز درآورد.
آیا در تدارک حضور در این شب بزرگ و نورانی و عبور از این گذرگاه روشن وپر امید و رسیدن به ساحل فوز و فلاح و رستگاری هستیم؟!
خوشا بهحال آنانکه با سلاح دعا و اشک و تفکر از این صراط روشن بگذرند و رهتوشهی فردا و فرداهایشان را آنگونه که میبایست بردارند.
این فجر در آستانهی دیدار ماست و کلید آن بیداری درون و سلامت نفس و توبهی نصوح الهی است.
آرزوی دیدار در شب هزار ماه که میتوان از آن برای همهی شبها و روزهای زندگی توشه گرفت.
التماس دعا
عبدالکریم خاضعی نیا