حَدَّثَنِی أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ أَبِیهِ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمِیرَهَ
عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ لَمْ یَأْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع وَ هُوَ یَزْعُمُ أَنَّهُ لَنَا شِیعَهٌ حَتَّى یَمُوتَ فَلَیْسَ هُوَ لَنَا ب
ِشِیعَهٍ وَ إِنْ کَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهِ فَهُوَ مِنْ ضِیفَانِ أَهْلِ الْجَنَّهِ.(کامل الزیارات، ص۱۹۳)
پدرم رحمه اللَّه علیه و على بن الحسین از سعد بن عبد اللَّه، از احمد بن محمّد ابن عیسى، از پدرش، از سیف بن عمیره، از شخصى، از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام، حضرت فرمودند:
کسى که به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام نرود و گمانش این باشد که از شیعیان ما است و با این حال فوت کند او شیعه ما نیست و اگر از اهل بهشت هم باشد میهمان بهشتیان محسوب مىشود.