وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
الولید عن سعد بن عبد الله عن أبی جعفر ع قال قال أمیر المؤمنین ص زارنا رسول الله ص و قد أهدت لنا أم أیمن لبنا و زبدا و تمرا فقدمنا منه فأکل ثم قام إلى زاویه البیت فصلى رکعات [رکعتان] فلما کان فی آخر سجوده بکى بکاء شدیدا فلم یسأله أحد منا إجلالا و إعظاما له فقام الحسین ع و قعد فی حجره فقال یا أبه لقد دخلت بیتنا فما سررنا بشیء کسرورنا بدخولک ثم بکیت بکاء غمنا فما أبکاک فقال یا بنی أتانی جبرئیل ع آنفا فأخبرنی أنکم قتلى و أن مصارعکم شتى فقال یا أبه فما لمن زار قبورنا على تشتتها فقال یا بنی أولئک طوائف من أمتی یزورونکم فلیتمسون بذلک البرکه و حقیق علی أن آتیهم یوم القیامه حتى أخلصهم من أهوال الساعه و من ذنوبهم و یسکنهم الله الجنه
کاملالزیارات ص : ۵۸
احمد بن ولید، از سعد بن عبد اللَّه، از حضرت ابى جعفر علیه السّلام نقل نموده که آن جناب فرمودند: حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام فرمودند:
پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم به زیارت ما آمدند و قبلا امّ أیمن براى ما شیر و سر شیر و خرما هدیه داده بود لذا به منظور پذیرائى از حضرت، آن‌ها را مقابلش نهادیم، حضرت میل فرموده سپس ایستادند و به گوشهاى از خانه تشریف برده و چند رکعت نماز خواندند و در آخرین سجده به شدّت گریستند و احدى از ما به منظور اجلال و تعظیم از آن وجود مبارک سؤال نکرد که سبب گریستن شما چیست ولى حضرت حسین علیه السّلام ایستاد و سپس در دامن رسول خدا نشست عرض نمود: اى پدر به منزل ما وارد شدى و هیچ چیز ما را این مقدار مسرور ننمود سپس گریستى به‌طورى که ما را مغموم و محزون کردى، سبب گریستن شما چیست؟
رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرمود: پسرم هم اکنون جبرئیل علیه السّلام نزد من آمد و به من خبر داد که شما را مىکشند و قبور شما متفرق و پراکنده است.
حضرت سیّد الشهداء سلام اللَّه علیه عرض کرد: اى پدر چه ثوابى است براى کسى که این قبور متفرق و پراکنده را زیارت کند؟
رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرمودند: پسرم زائرین شما گروهى از امّت من بوده که درخواستشان از زیارت شما حصول برکت مىباشد و سزاوار است که من روز قیامت به نزدشان رفته و آن‌ها را از هول و وحشت قیامت رهانیده و از گناهانى که کردهاند خلاصشان بنمایم و سپس حق‌تعالى آن‌ها را در بهشت جاى مىدهد.
کامل الزیارات-ترجمه ذهنى تهرانى ۱۷۴- ۱۷۳
