وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
-تبار و نژاد:
عابس بن ابی شبیب بن شاکر بن ربیعه بن مالک بن صعب بن معاویه بن کُثیر بن مالک بن جشم بن حاشد همدانی شاکری ساکن کوفه بود. بنی شاکر شاخه‌ای از بنی همدان بودند. عابس را به دلیل ارتباط با تیره وادعه از همدانیان، شاکری وادعی می‌گفتند.
-زمان پیوستن به اباعبدالله:
وی در مقام پیک مسلم بن عقیل به اباعبدالله، پیش از تحول کوفه، خبر بیعت مردم را به اباعبدالله در مکّه رساند و در رکاب امام از مکّه به کربلا آمد و جان فشانی کرد.
-نحوه شهادت:
پس از شهادت شوذب خدمت امام رسید و عرض کرد: یا اباعبدالله، هیچ آفریده ای بر زمین نزد من عزیزتر و محبوب تر از تو نیست. اگر می توانستم با چیزی بهتر از جان از شما دفاع کنم، دریغ نمی ورزیدم. درود بر تو باد یا اباعبدالله. خداوند را گواه می گیرم که بر راه تو و راه پدرت هستم.وی با پیشانی زخمی و شمشیر آخته به میدان تاخت. پیشانی او در نبرد صبح زخمی شده بود. وی هنگام نماز امام نیز با تنی برهنه در مقابل امام ایستاد. عابس پس از مبارز طلبیدن، سنگباران شد. عمر سعد گفت: هیچ کس نمی تواند با او بجنگد. وی زره و کلاه خود را دور افکند و پس از کشتن تعداد زیادی از دشمنان به سبب زخم های سنگ و نیزه و شمشیر به زمین افتاد.سر از بدنش جدا کردند و در میدان چرخاندند.
-سن:
۷۵ سال
-ویژگی ها و فضایل:
وی دلیر و مبارز، سخنور و شاعر، شب زنده دار و عابد، محبوب و سرشناس، حافظ قرآن، صاحب سرّ امیرالمومنان، از اصحاب امیرمومنان در نبرد صفّین، شخصی مدیر و مدبّر، دوستدار اهل بیت و صبور در سختی ها و بصیر در امر دین و دنیا و شناخت دشمنان بود. وی را حافظ و حامل حدیث و راوی حدیث در کوفه می شناختند و شیعیان از وی کسب حدیث و علم می کردند.
-نام در زیارت‌نامه‌ها و منابع:
در زیارت ناحیه مقدّسه و رجبیّه آمده است: السّلام علی عابس بن شبیب الشّاکری. در کتب معتبر مانند: رجال طوسی: ص۷۸، ابصارالعین: ص ۱۲۶، تاریخ طبری: ج۵،ص۳۵۵، الفتوح: ج۵،ص۵۶، ذخیره‌الدارین:ص۲۴۹،تسمیه من قتل مع الحسین:ص۹۸، اناب الاشراف:ج۳،ص۱۹۷، بحارالانوار:ج۴۵، ص۲۹، منتهی الامال: ج۱، ص۳۰۶، تنقیح المقال: ج۲، ص ۱۱۲، اقبال الاعمال: ج ۲، ص ۷۹و ۳۴۵ و … از وی یاد شده است.
-رجز:
رجزی را به وی نسبت نداده‌اند.(این امر به دلیل به میدان رفتن و جنگ تن به تن، آن هم پس از نماز ظهر عاشورا شگفت به نظر می‌رسد)
-اطلاعات دیگر:
۱٫پدرش را شبیب، حبیب، شبث و لیث نیز گفته‌اند.
- نام عابس را عبّاس بین حبیب(اسرارالشهاده: ج۲، ص ۵۴) و عائش(بحارالانوار: ج۴۵، ص۷۳) نیز نوشته‌اند.
- نوشته‌اند که هنگام نماز ظهر عاشورا با بدن برهنه در مقابل تیرها و خطرها ایستاد و از نماز امام عاشقانه دفاع کرد.
-معرفی عابس بن ابی شبیب شاکری در منابع فارسی موجود در کتابخانه‌ی تخصصی مؤسسه‌‌ی فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا- دزفول:
| نام کتاب | مؤلف | صفحات |
| آینه‌داران آفتاب | دکتر محمدرضا سنگری | ۸۲۷ |
| شهدای صدر اسلام و شهدای کربلا | سید علی‌اکبر قرشی | ۱۳۶ |
| تاریخ اسلام | سید هاشم رسولی محلاتی | ۲۰۸ |
| در کربلا چه گذشت | شیخ عباس قمی | ۲۵۵ |
| عشق حسینی(شعر) | محمدعلی صدری | ۶۸ |
| خون خدا | جواد محدثی | ۶۸ |
| رسالت خون و پیام در نبرد عاشورا | عبدالزهراء کعبی | ۷۶ |
| با کاروان نور | حسین انصاریان | ۹۱ |
| حماسه و عرفان | آیهالله عبدالله جوادی آملی | ۲۷۹ |
| مقتل مطهر(روضه‌های ابی‌شبیب) | جعفر صالحان | ۱۲۳ |
| ترجمه‌ی مقتل امام حسین(ع) | پژوهشکده باقرالعلوم | ۱۴۴ |
| آنچه در کربلا گذشت | آیت‌الله محمدعلی عالمی | ۲۳۳ |
| سه مقتل گویا | عبدالرحیم عقیقی بخشایشی | ۲۰۸، ۱۱۳ |
| کربلا یا گلزار حسینی | سید محمدتقی شهرستانی | ۱۲۶ |
| زندگانی امام حسین(ع) | محمدباقر بهبهانی | ۳۹۲ |
| زندگانی امام حسین(ع) | سیدهاشم رسول محلاتی | ۲۵۰ |
| برگزیده منتهی‌الآمال | شیخ عباس قمی | ۱۳۱ |
| مهیج‌الاحزان | شیخ حسن یزدی حائری | ۳۲۰، ۲۲۴ |
| از مدینه تا مدینه (جلد ۳) | محمدجواد طبسی | ۶۲-۶۱ |
| ناسخ‌التواریخ | میرزا محمدتقی سپهر | ۲۸۳-۲۸۲، ۴۵۵ |
| واقعه‌ی کربلا | شیخ عباس قمی | ۲۲۰-۲۱۹ |
| فیض‌الدموع | محمدابراهیم نواب تهرانی | ۱۸۹-۱۸۸ |
| واقعه‌ی کربلا | شیخ عباس قمی | ۶۶ |
| قطعه‌ای از بهشت | علی نجاتی(سیرجانی) | ۳۴۸-۳۴۵ |
| وارثان عاشورا | علی صفایی حایری | ۲۷۹ |
| تاریخ زندگانی امام حسین(ع)(جلد۲) | عمادالدین حسین اصفهانی | ۷۴-۷۲ |
| چهره درخشان حسین‌بن علی(ع) | علی ربانی خلخالی | ۳۸۴ |
