باسمه تعالی
دوباره به محرم رسیده ایم. بوی خوش کربلا در شهر پیچیده است. پرچم های یا حسین و یا ابالفضل، پرده های
سیاه، پیراهن های مشکی، هیئت های عزاداری، سینه زنی، زنجیرزنی، جلسات سخنرانی، روضه های مساجد و حسینه ها و روضه های خانگی، سفره های با سخاوت نذری و… همه با عث شده است تا چهره ی شهر دارالمومنین، دزفول و شهرها و شهرک ها و روستاهای تابعه ی آن ، که از دیر باز به تدین و ارادت و علاقه ی وصف ناشدنی به اهل بیت ع و بخصوص حضرت سیدالشهدا ع شهره بوده اند را کربلایی و عاشورایی نماید.
عجیب است قصه ی کربلا و شگفت است روایت عاشورا که پس از گذشت قرن ها، غبار غفلت و فراموشی بر آن ننشسته و هر ساله پر رونق تر و گرم تر از گذشته می گردد و این همان کلام نبی مکرم اسلام(ص) است که فرمود: ان لقتل الحسین حراره فی قلوب المومنین لم تبرد ابدا
این عشق و ارادت و این شعله و حرارت که با برگزاری انواع مراسم ها و با حضور انبوه عاشقان و شیفتگان اهل بیت ع در سراسر کشور برگزار می گردد به ظهور و بروز می رسد از یک طرف موجب شادی خدای متعال و همه ی ارادتمندان و باورمندان راستین مکتب اهل بیت همه ی آزادگان و غیرتمندان سراسر گیتی با هر دین و مذهب و هر رنگ و نزادی می گردد و از طرف دیگر موجب ناراحتی و خشم دشمنان قسم خورده ی اسلام ناب محمدی ص می گردد.
دشمنانی که کربلا و عاشورا و وجود نازنین حضرت اباعبدالله ع مثل خاری در چشمانشان نشسته است و در طول تاریخ هر چه تلاش کرده اند تا در مقابل این حادثه ی شگفت و شورانگیز بایستند و به بهانه هایی مانع رشد و بالندگی این جریان پویا و مستمر شیعی شوند نتوانسته اند و تیرشان همیشه به سنگ خورده است.
اینک این وظیفه ی خطیر بر دوش همه ی ما عزاداران حسینی و باورمندان واقعی قیام حضرت اباعبدالله ع نهاده شده است که در عزاداری هایمان همراه با گسترش شور حسینی که لازمه ی تردید ناپذیر و جزء مهم این عزاداری هاست شعور حسینی را در عزاداری هایمان افزایش دهیم و آنگونه به سوگ مولای غریبمان بنشینیم که موجب زینت اهل بیت و این مراسم ها باشیم و با بهره گیری از آموزه های بی پایان و درس ها و عبرت های بی نظیر کربلا و عمل به آن در زندگی شخصی و اجتماعی خویش خود را به حسین ع و یاران با وفایش نزدیک تر کنیم و بدانیم که یاران ظهور از جنس یاران حسین ع هستند.
التماس دعا
عبدالکریم خاضعی نیا
