وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
پاییز برگ ریز عاشورا
فصل پاییز فرا رسیده است. پاییز فصل زرد شدن و ریزش برگ درختان و آماده شدنشان برای خواب زمستانه است تا در آستانه ی بهار، بیدار شوند و دوباره شکوفه وگل دهند و به ثمر نشینند.
پاییز، امسال همزمان و همراه با مناسبت های بسیاری است که هر کدام به نوبه ی خود مهم اند و باید گرامی شان داشت. اما یکی از مهم‌ترین مناسبت‌های پاییز امسال، قرار گرفتن ماه محرم و تاسوعا و عاشورای امام حسین (ع) در آن است. این همزمانی هم از نظر سال شمسی و هم از نظر سال قمری است. چرا که بیست و یکم مهرماه، مصادف با روز عاشورای سال ۶۱ هجری قمری است و بیست و سوم آبان ماه امسال، مصادف با روز عاشورای سال ۱۳۹۲ هجری شمسی است.
و به راستی پاییز و عاشورا چقدر شبیه هم‌اند. در پاییز درختان خزان می‌کنند و برگ‌هایشان می‌ریزد و عاشورا روز خزان درختان سربلند حسینی است. روز زردشدن چهره‌ی کودکان از عطش و گرسنگی است. پاییز در پایانش زمستان دارد، فصلی که با همه‌ی زیبایی‌هایش فصل سرد ناجوانمردی است که درختان را با خود به خواب می‌بردو پایان عاشورا با همه‌ی زیبایی‌های عاشقانه‌اش، اوج ناجوانمردی‌ها، ظلم‌ها، بی‌عدالتی‌ها، قصاوت‌ها، جنایت‌ها و در یک کلام همه‌ی زشتی‌ها و پلیدی‌ها و روز شهادت همه‌ی خوبی‌ها و زیبایی‌هاست.
در پاییز برگ ریز عاشورا، درخت تناور عباس ایستاده بود که دست‌هایش همچون شاخه‌های زیبا و تناور و پر از جوانه و برگ، به زمین افتادند. عموی کودکان می‌خواست هدیه‌اش را که با هزاران زحمت و رنج، برای کودکان آماده کرده بود به آن‌ها برساند که داس تیز ستمگران به او فرصت نداد و شاخه‌های ستبرش را از تنش جدا نمود.
در پاییز برگ ریز عاشورا، لبان اصغر از تشنگی پژمرده شده بود و گلویش با تیر تیز بریده گردید.
در پاییز برگ ریز عاشورا قامت حسین شکست بر بالین درخت تناور اکبر که قطعه قطعه‌اش کرده بودند.
در پاییز برگ ریز عاشورا، قاسم، نوجوان سیزده ساله‌ی کربلا تا پای جان از عمویش حسین دفاع کرد و برادر سه ساله‌اش عبدالله دست‌هایش را همچون برگ‌های خزان‌زده‌ی پاییزی، روی سینه‌ی عمو جا گذاشت.
در پاییز برگ ریز عاشورا وقتی همه‌ی درختان تناور خشکیدند و هیچ سروی ایستاده نماند، آتش به خیمه‌ها زدند. سروهای بی سر و نخل‌های سرجدا بی‌رمق و بی‌دست و پا، نگران کودکان بودند و اشک گوشه‌ی چشمانشان را خیس کرده بود وقتی می‌دیدند که کودکان مثل برگ‌های خزان‌زده‌ی پاییزی در هجوم نامردانه‌ی دشمنان، می‌دویدند و به زمین می‌افتادند و رهگزان سنگدل، پای بر آن‌ها می‌گذاشتند و صدای بلند و خشن شکستن استخوان‌ها بود که به گوش می‌رسید.
در پاییز برگ ریز عاشورا، درخت سبز خوش منظر کربلا، زینب، نیز شکسته شد تا آن‌جا که نمازش را نشسته و شکسته خواند.
پاییز پس از گذشتن از زمستان به بهار می‌رسد. در بهار صبوری درختان، ثمر می‌دهد، برگ‌ها جوانه می‌زنند، غنچه می‌شکفند و درختان، میوه می‌دهند. این نتیجه‌ی صبر است. این ثمره‌ی بردباری است و پاییز عاشورا نیز پس از گذشتن از زمستان ظلم و ستم و بیداد، به بهار پر شکوفه‌ی ظهور خواهد رسید. زیبایی بهار ظهور را نمی‌توان توصیف کرد، خوشا به حال آنان که در بهار ظهور حضور دارند. در آن روز، امام زمان (عج) انتقام کربلا و عاشورا را خواهد گرفت و با حضورش هستی را پر از عدالت خواهد نمود و جهان را بهارانه خواهد کرد. ما همه، منتظران ظهوریم، منتظرانی از جنس یاران عاشورا، تا همه‌ی فصول سال با حضور مولا و اماممان، حضرت مهدی(عج) برایمان بهار شود و بهاری گردد.
انشاءالله
عبدالکریم خاضعی نیا
۲۹/۶/۹۲
