ماییم و قلبی عاشق. ماییم و گلویی پر از بغض. ماییم و یک دنیا حسرت. حسرت با تو نبودن. حسرت قرنها از تو دور بودن «یا لیتنا کنا معک». ماییم و جنون؛ جنونی از جنس مجنون که اگر معشوق ما را او میداشت روزی هزار بار میمرد و زنده میشد.
مولا جان باز بوی خوشت در همه جا پیچیده است، بوی محرم، بوی تاسوعا، بوی عاشورا، بوی شهادت، بوی شجاعت، بوی وفادای، بوی عباس، بوی ادب، بوی اکبر، بوی عطش، بوی اصغر، بوی صبوری، بوی زینب…
باد، بوی تو دارد، باران بوی تو دارد. زمین، آسمان، آفتاب، ماهتاب، ابر، ستارگان، در یک کلام هستی رنگ تو گرفته است.
خدا کند در این گردش ایام و در این عشقبازی هستی با حسین (ع) ما نیز حسینی رنگ شویم و زنگارهای نشسته بر قلبمان را با نام زیبای حسین(ع) بشوییم. انشاءالله