حَدَّثَنِی الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِاللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ أَبِیهِ عَبْدِاللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ ع یَقُولُ مَوْضِعُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع مُنْذُ یَوْمَ دُفِنَ فِیهِ رَوْضَهٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّهِ وَ قَالَ مَوْضِعُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع تُرْعَهٌ مِنْ تُرَعِ الْجَنَّهِ. (کامل الزیارات، ص۲۷۱)
حسن بن عبداللَّه بن محمّد بن عیسى، از پدرش عبداللَّه بن محمّد بن عیسى، از حسن بن محبوب، از اسحق بن عمّار وى گفت: شنیدم حضرت ابو عبداللَّه علیه السّلام مى فرمودند: محل قبر حسین بن على علیهما السّلام روزى که در آن دفن شدند باغى بود از باغهاى بهشت و فرمود: موضع قبر حسین علیه السّلام باغى مرتفع بود از باغهاى مرتفع بهشت.