وَ عَنْهُمَا بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْعُصْفُرِیِّ عَنْ حَمَّادِ بْنِ أَیُّوبَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: یُقْبَرُ ابْنِی بِأَرْضٍ یُقَالُ لَهَا کَرْبَلَاءُ هِیَ الْبُقْعَهُ الَّتِی کَانَتْ فِیهَا قُبَّهُ الْإِسْلَامِ الَّتِی نَجَّى اللَّهُ عَلَیْهَا الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَ نُوحٍ فِی الطُّوفَانِ.(کامل الزیارات، ص۲۶۹)
سعید عصفرى از حمّاد بن ایوب، از حضرت ابى عبداللَّه علیه السّلام، از پدران گرامش، از امیرالمؤمنین علیه السّلام: حضرت فرمودند: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرمودند: فرزندم در زمینى دفن مىشود که به آن «کربلاء» مىگویند: کربلاء بقعه و مکانى است که در آن قبهالاسلام (مراد بصره است) بوده و این همان مکانى است که حق تعالى در طوفان نوح مؤمنینى را که به آن حضرت ایمان داشتند همراه، آن جناب نجات داد و از آن مهلکه رهانید(کامل الزیارات / ترجمه ذهنى تهرانى، ص: ۸۱۷)