در جریان جنگ هشت ساله ای که از سوی عراق به جمهوری اسلامی تحمیل شد، کشورهای غربی و اروپایی به طرق مختلف به حمایت از عراق، این کشور متجاوز پرداختند. در طول این جنگ خانمان سوز که صدها هزار کشته و مجروح بر جای گذارد و هزاران میلیارد دلار خسارت مالی به وجود آورد، هر دو بلوک شرق و غرب و کشورهای تشکیل دهنده آن، به حمایت از متجاوز پرداختند.
حمایت های غرب و شرق از عراق در طول جنگ با ایران، دارای جنبه های نظامی، سیاسی و دیپلماتیک بود که به طور خلاصه عبارتند از: کارشکنی در متجاوز شناختن عراق و محکوم شدن این کشور در مجامع بین المللی، جنگ روانی مداوم علیه ایران از طرق مختلف، کمک های بسیار گسترده و مجهزکردن عراق به سلاح های متعارف و کشتار جمعی و اعطای اعتبارات مالی با شرایطی بسیار خوب.[۱]
از برکات مهم دفاع مقدس، تقویت اعتمادبه نفس و خودباوری بوده است. ما در این کوران دفاع مقدس، به این نتیجه رسیدیم که باید خود را باور و با تکیه بر توانمندی خود به ویژه جوانان خداجو کشور را اداره کنیم. تأثیر این خودباوری، بعد از جنگ نیز حتی در عرصه های مختلف اجتماعی، اقتصادی و فناوری های جدید دفاعی، نمود فزاینده ای داشت. در جنگ و دفاع مقدس هشت ساله، به این نتیجه رسیدیم که باید بر روی پای خود بایستیم و به این خودباوری دست یافتیم که می توان سالیان سال، علیه تمامی قدرت ها و ابرقدرت ها مبارزه کرد، همچنان که حضرت امام خمینی(ره) فرمود: «ما در این جنگ، ابهت دو قدرت شرق و غرب را شکستیم».
شکستن ابهت دو قدرت شرق و غرب، نه فقط در صحنه های نبرد و جنگ، بلکه در تمامی صحنه ها به دست آمد.
با خودباوری و اعتمادبه نفس ایجاد شده در مردم، به پیشرفت ها و ابتکاراتی دست زدیم که تحسین دوست و دشمن را برانگیخت. در تحریم اقتصادی، صبورانه با روحیه قناعت و صرفه جویی مقاومت کردیم و اقدام به ساخت وسایل و قطعات مختلف نموده، تا مرز خودکفایی در کالاها و محصولات اساسی پیش رفتیم و در یک جمله، ملت ما ثابت کرد که اگر بخواهیم، می توانیم و این ها همه از برکات جنگ تحمیلی و تحریم های مختلف بود که به قول امام(ره): «این جنگ و تحریم اقتصادی و اخراج کارشناسان خارجی، تحفه ای الهی بود که ما از آن غافل بودیم.» و این وصیت رهبر خودباور جامعه است که:
انتظار نداشته باشید که از خارج، کسی به شما در رسیدن به هدف که [همان] اسلام و پیاده کردن احکام اسلام است، کمک کند. خود باید به این امر حیاتی که آزادی و استقلال را تحقق می بخشد، قیام کنید.[۲]
رژیم عراق قصد داشت سه روزه به اهداف نظامی خود برسد. صدام قول داده که سه روز پس از شروع حمله، در اهواز سخنرانی کند. شواهد چندروزه اول جنگ نیز حاکی از احتمال وقوع این پیش بینی بود، اما اول از همه، مردم دلاور خوزستان و دیگر استان های مرزی، مانع از تحقق این امر شدند. مردم خوزستان که صدام ماهها تبلیغ کرده بود تا به خیال خود، آنها را علیه جمهوری اسلامی بشوراند، دلیرانه ایستادند و جنگیدند، سپس نیروهای مردمی به فرمان امام(ره) از سراسر کشور در جبهه ها حضور یافتند و مانع تجاوز و توسعه طلبی سران حزب بعث شدند.
عملیات های طریق القدس فتح المبین بیت المقدس، رمضان و…، نبردهایی که در آن، مردمی بودن جنگ آشکار شد و حضور آنان، با پیروزی بزرگی برای کشور ما همراه بود. احتیاجی به آمار و ارقام دال بر حضور خیل عظیم مردم در جبهه ها نیست. ما، خود شاهد اعزام داوطلبانه و چشمگیر مسلمانانی معتقد و کارآمد به میدان های جنگ بودیم. آنها جنگ را در بُعد اقتصادی تقویت کردند و با صبر و استقامت خویش، بر مصائب و مشکلات ناشی از جنگ فایق آمدند و حضور مردم در راه پیمایی ها و مراسم دعا و نیایش، جمعه و جماعات رزمندگان و مسئولان اداره جنگ را تشویق می کرد تا با صلابت به دفاع بپردازند، اما انگیزه های حضور گسترده مردم در جبهه، دفاع از موجودیت اسلام و انقلاب اسلامی و حفظ تمامیت ارضی کشور و احساس تکلیف برای دفاع بود.[۳]
بخشی از مقاله ای با موضوع دفاع مقدس، مجله اشارات ، شهریور ۱۳۸۸ – شماره ۱۲۴٫ برگرفته از پایگاه اطلاع رسانی حوزه
[۱] – دعاوی ایران، بر اساس مقاله ای از سعید خالوزاده ، صص ۴۶۱ و ۴۶۳٫ [۲] – مجموعه مقالات کنگره سرداران شهید استان اصفهان (لشکر ۱۴ امام حسین(ع). [۳] – دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی، آشنایی با دفاع مقدس، صص ۲۸۷ و ۲۸۸٫