قال الحسین(ع):
یابن العباس لا تتکلمنَّ بما لایعنیک فانّی أخاف علیک الوزر و لاتَتَکلَّمنَّ بما یعنیک حتّی تری له موضعاً، فربّ متکلّم قد تکلّمَ بحقِّ فعیب.
و لاتمارینَّ حلیماً و لا سفیهاً، فانّ الحلیم یقلیک و السفیه یُردیک.
و لا تقولنّ خلف أحدٍ اذا تواری عنک الّا مثل ما تحبّ أن یقول عنک إذا تواریْتَ عنه.
و اعمل عمل عبد یعلم انّه مأخوذ بالاجرام، مجزیء بالاحسان.
امام حسین(ع) به ابن عباس میفرماید:
هرگز سخنی مگوی که برای تو مهم نیست و به تو ربطی ندارد، چون بر تو از بار سنگین اینگونه سخن میترسم. و هرگز از آنچه مهم است و به تو مربوط است سخن مگو تا برای آن جایگاهی بیابی. چه بسیار گویندهای که حرف بجا و درست زد ولی در جای خود نبود سپس بر او عیب گرفتند.
هیچگاه با حلیم و یا سفیهی، مجادله مکن، که حلیم تو را وامیگذارد و سفیه تو را پست و زبون میسازد.
هیچگاه پشت سر کسی که از تو پنهان شده، حرفی مزن و چیزی مگوی مگر مثل آنچه که دوست داری او در هنگام غیبت و دور شدن تو از تو بگوید.
مثل کسی عمل کن که میداند به جرمها گرفتار میشود و به خوبیها پاداش میستاند.