امام حسین(ع) از پدرش على(ع)نقل مىکند که: کَمْ مِنْ غافلٍ یَنْسِجُ ثَوْباً لیلبِسَهُ و اِنَّما هُوَ کَفَنُهُ و یبنى بیتا لیسکُنَهُ وَ انّما هُوَ موضِعٌ قَبْره؛ چه بسیار غفلت زده که پارچهاى مىبافد و کفنش مىشود و خانهاى براى سکونت مىسازد و قبرش مىگردد.
منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲، ص ۱۹۱
ترجمه محمدى رى شهرى،