تبار و نژاد مادرش امّالبنین دختر ابوبکر بن کلاب عامری و براساس برخی اقوال امّ ولد (کنیز) بوده است.
زمان پیوستن به اباعبدالله از مدینه همسفر اباعبدالله شد و از مکّه همراه وی به کربلا آمد.
نحوهی شهادت
پس از رزمی پرشکوه و کشتن سی تن و زخمی کردن تعداد زیادی، با نیزهی عمرو بن صبیح صیداوی (صیلاوی) که از کمینگاه به وی حمله کرده بود، از اسب به زیر افتاده و پس از محاصرهی سپاه عمرسعد به شهادت رسید. وی پس از شهادت برادرش جعفربن عقیل به میدان رفت.
سن حدود ۳۲ سال
ویژگیها و فضائل شجاع و شیفتهی شهادت، خوش قامت و رشید، بلیغ، بصیر در دین، دوستدار اباعبدالله، اهل عبادت و زهد.
نام در زیارتنامهها و منابع
در زیارتنامهها به نام وی اشاره نشده است. امّا در کتب و مقاتل معتبر مانند: مقتل ابی مخنف، ص۱۱۶؛ ذخیره الدارین، صص ۱۶۲-۱۶۳؛ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۱۹؛ وسیله الدارین، ص ۲۳۳؛ عشره کامله، ص ۴۳۱، به وی اشاره شده است.
رجز
یا معشر الکهول و الشبّان اضربکم بالسّیف و السنان
احمی علی الفتیه و النسوان و عن امام الانس ثمّ الجان
ارضی بذاک خالق الرحمن سبحانه ذوالملک الدّیان
اطلاعات دیگر آخرین بیت رجز او را اینگونه نیز آوردهاند:
ارضی بذاک خالق الانسان ثمّ الرسول الملک المنّان
منبع: آینه داران آفتاب، ج۲، ص