وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
پذیرش عارفانه و عاشقانه
ره توشه سالکان و مجاهدان راه حق، معرفت و محبت است. عبور از سنگلاخ ها، عقبه ها و جاده های خطرخیز و دشوار، راه شناسی می‌خواهد و عشق ورزی. شناخت راه، به راهرو آمادگی روحی می بخشد و عشق و شوق رسیدن، تلخی ها و ناهمواری ها را آسان می‌سازد.
صحابه عاشورا، جانی مهذب و عاشق و نگاهی حقیقت بین و روشن دارند و همین، دلیل تسلیم محض پیروان سرسپرده ای است که در انتظار سرنوشت خونبار خویش تشنه اند. امام عاشورا حتی در شب عاشورا درها را می گشاید تا جان های متزلزل و دل های مذبذب و مردّد بروند. در منزل زباله – یکی از منازل مسیر مکه به عراق – وقتی خبر شهادت سفیر فداکارش، عبدالله بن بقطر رسید، امام، همگان را جمع کرد و نامه ای را که در آن خبر شهادت عبدالله بود، در دست گرفت و فرمود: «خبری دردناک رسیده است که مسلم بن عقیل و هانی بن عروه و عبدالله بن بقطر به شهادت رسیده اند. شیعه را شکسته و خوار ساخته اند. هر کدام از شما سر برگشتن دارد، برگردد که ما رشته بیعت از گردن او برداشتیم».
امام در طول مسیر به پالایش یارانش می پردازد تا تنها عاشقان و عارفان بمانند. آنان که در راه تحقق آرمان های الهی عاشقانه گام بردارند و با معرفت امام، چون و چرا و تردید نشناسند.
در کربلا، آخرین پرسش یاران آنگاه که خونین تن و پاره پاره افتاده اند این است که «اوفیتُ یابن رسول الله؟؛ ای فرزند رسول خدا! آیا به عهد خویش وفا کردیم؟» و پاسخ امام این است: «نعم انت امامی فی الجنه؛ بله، شما پیش از من به بهشت رسیده‌اید».
جان یاران عاشورا از معرفت لبریز است و جام وجودشان از محبت سرشار. در نهایت تشنگی، در محاصره تیغ ها، در فضایی که مرگ خیز و آتش ریز است، حماسه های شورانگیز را رقم می زنند و بی هراس از خطر به مبارزه می ایستند.
این ویژگی نیز در صحابه امام موعود دیده می شود. امام علی (علیه السلام) در توصیف صحابه مهدی(عج) می فرماید: «آگاه باشید! هر آن کس که فتنه های آینده را دریابد، با چراغی روشنگر در آن گام می نهد و بر همان سیره و روش پیامبر و امامان رفتار می کند تا گره ها را بگشاید؛ بردگان و ملت هایی اسیر را آزاد سازد، جمعیت گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جویان پراکنده را جمع آوری می کند. حضرت مهدی(عج) سال های طولانی در پنهانی از مردم به سر می برد آنچنان که اثرشناسان، اثر قدمش را نمی شناسند گرچه دریافتن اثر و نشانه‌ها تلاش فراوان کنند. سپس گروهی برای در هم کوبیدن فتنه ها آماده می گردند و چونان شمشیر ها صیقل می خورند. دیدگانشان با قرآن روشنایی گیرد و در گوش هایشان تفسیر قرآن طنین افکند و در صبحگاهان و شامگاهان جام های حکمت سر می کشند».
تنها حکمت نوشان و تفسیرنوشان می توانند همپای موعود، فتنه ها را بشکنند و دروغ و فریب را در هم کوبند. آنان که از چشمه سار قرآن سیراب می شوند و معرفت قرآنی دارند، دشمن شناسند و در عرصه جهاد و ایثار پایدار. در کربلا، امام یک شب امان و مهلت می طلبد و می‌گوید ما شیفتگان عبادت و زمزمه قرآنیم و شب عاشورا، فضا عطر آمیز از نسیم نفس های قرآنی و دلاویز از زمزمه های عاشقانه و عرفانی است. هر آن کس که با عاشورا آشناست و بی تاب ظهور و حضور در جمع صحابه مهدی(عج) است، با حکمت و معرفت قرآنی همدم است که «بی معرفت» قرآنی، نه عاشورا، عاشورا می شد و نه حکمت مهدوی محقق می شود.
نکته لطیف و مشترک در میان صحابه دو انقلاب، عشق ورزی به قرائت قرآن است. در وصف شب عاشورا گفته اند: «لهم دوی کدوی النحل؛ زمزمه خیمه ها چون زمزمه کندوی عسل بود» و در وصف یاران امام موعود نیز گفته شده است که روشنی چشم آنها «تنزیل» و نغمه دلپذیر و گوش نواز زندگی شان تفسیر قرآن است. ایا جز این است که تلاوت قرآن، آرامش می بخشد و جان را از طمأنینه لبریز می کند و در پرتو همین آرامش و طمأنینه، طوفان ها و بحران ها را می توان شکست و به ساحل امن و امان می توان رسید؟
جان یاران عاشورا از معرفت لبریز است و جام وجودشان از محبت سرشار. در نهایت تشنگی، در محاصره تیغ ها، در فضایی که مرگ خیز و آتش ریز است، حماسه های شورانگیز را رقم می زنند و بی هراس از خطر به مبارزه می ایستند.
این ویژگی در صحابه امام موعود نیز دیده می شود.
پدید آورنده : دکتر محمدرضا سنگری
۱ converted from application postscript to application vnd do i need a doctor prescription to buy priligy