فرد فقیری خدمت امام حسین(ع) آمد و گفت: خدمت برادرتان بودم و ایشان به من کمک کرد. شما هم کمکم کنید. امام حسین(ع) فرمود: برادرم چهقدر به شما کمک کرد. آن شخص گفت: ۱۰۰درهم. امام حسین(ع) ۹۹ درهم به او داد و گفت: میخواهم احترام برادر بزرگتر را نگه دارم. چون او برادر بزرگتر است و۱۰۰ درهم کمک کرد من یک درهم کمتر میدهم.
چنین شخصیتی که تمام وجودش ادب و نور است، در واقعهی کربلا چنان صبری میکند که در زیارت آن حضرت میخوانیم:« لَقَد عَجَبَتْ لِصَبرکَ الملائکه السماء؛ ملائکهی آسمان از صبر تو گیج ومبهوت شدهاند» بنابراین یکی از امتیازات انقلاب امام حسین(ع) بر سایر انقلابها وجود شخصیت امام حسین(ع) است.
دومین ویژگی انقلاب امام حسین(ع) علم آن امام و یارانش به شهادت است. گاهی اوقات یک ضد انقلاب یک فرد حزباللهی را در مغازهاش، یا آیتالله را در محراب نماز یا جایی دیگر ترور میکند، که این هم شهید است. ولی حساب این شهید که علم به شهادت نداشته و غافلگیر شده با کسی که علم به شهادت دارد، جداست. یاران امام حسین(ع) علم به شهادت داشتند. امام شب عاشورا چراغها را خاموش کرد و فرمود: فردا همهی شما شهید میشوید. هر که میخواهد برود، از این تاریکی شب استفاده کند و برود.
در رابطه با علم به شهادت مسائلی وجود دارد که به آن اشاره میکنیم. انس بن حارث میگوید: امام حسین(ع) کودک بود و در دامن پیامبر نشسته بود و پیامبر(ص) فرمود: اَنَّ بنی هذا یُقتلُ فیالارض یقال له العراق؛ این فرزند من در زمینی که آن را کربلا میگویند کشته میشود.
علامه امینی در کتاب “سیرتنا و سنتنا” ۱۸ حدیث از علمای اهل تسنن در مورد واقعهی کربلا و علم امام حسین(ع) به شهادت از زبان پیامبر و حضرت علی(ع) نقل کرده است.
از امسلمه نقل میکند که پیامبر(ص) مکرر گریه میکرد و وقتی علت گریهاش را میپرسیدند، میگفت: جبرئیل به من خبر داده که امام حسین(ع) شهید میشود. در حدیث دیگری آمده که حضرت علی(ع) در حال رفتن به جنگ در بیابانی ایستاد و شروع به گریه کرد. وقتی از او علت را پرسیدند: فرمود نام این سرزمین کربلاست و پیغمبر به من خبر داده که پسر تو در این سرزمین شهید میشود. یک بار دیگر کنار فرات آمد و پرسید اینجا فرات است؟ گفتند: بله. و امام(ع) فرمود: رسولالله به من خبر داده که امام حسین(ع) در کنار فرات شهید میشود و این پیشگوییها از شهادت امام حسین(ع) نشان میدهد که امام علم به شهادت داشت.
امام حسین(ع) وقتی میخواهد حرکت کند میفرماید:« خُطَّ اْلمَوتُ علی ولَدَ آدَمَ مَخَطَّ قلادَه علی جیدٌِ الفتاه؛ و ما اَو لََهَنی الی اسلافی اِشتیاقَ یَعقُوبَ الی یُوسُفَ؛ یعنی مرگ برای آدم قطعی است، مرگ برای انسان زینت است، همانگونه که گردنبند برای دختر جوان زینت است و من چونان اشتیاق یعقوب به یوسف، دیدار گذشتگان خود را مشتاق هستم».
در ادامه میفرماید:« مَن کان باذلاً فینا مهجته و مُوَطَّنَاً عَلی لِقاءاللهِ نفسه فلیرحل معنا؛ هر کس خون خویش را در راه ما میبخشد و خود را آمادهی دیدار خدا کرده است، با ما رهسپار شود.»
سومین ویژگی انقلاب امام هدف والای آن است. امام خود میفرماید: باید بروم شهید شوم تا مردم تکان بخورند.«اری تری انَّالحق لا یعمل به؛ آیا نمیبینید به حق عمل نمیشود». «انی لا اریالموت الا سعاده؛ مرگ نزد من چیزی جز سعادت نیست. اگر بناست که حکومت با طاغوت باشد، مردن از زنده ماندن بهتر است».
«و انی لم اخرج اشراً و لا بطراً و لامفسداً و لا ظالماً و انّما خَرجْتُ اِطلب الاصلاح فی امه جدّی(ص)؛ و من از روی خودخواهی و یا برای خوشگذرانی و نه برای فساد و ستمگری از مدینه خارج نشدم بلکه هدف من از این قیام، اصلاح مفاسد در امت جدم بود».
امت جدم دچار فساد شده و من میخواهم فساد را از جامعه بردارم.
«اللهم انی اُحبالمعروف و انکرالمنکر؛ خدایا من معروف را دوست دارم و از منکر بیزارم؛ اگر من به کربلا میروم برای این است که میخواهم معروف پیاده شود».
«الا وِانَّ الدَعَیَّ وابن الدَعیَّ قَدْ رَکَزَنی بین اثنتین بین السِّلَه و الذِّلَه هَیْهاتَ مِنَالذَّلُه؛ زنازادهی پسر زنازاده مرا بین دو راهی مرگ و ذلت قرار داده ذلت از ما دور است. من کشته میشوم اما بیعت نمیکنم؛ من نه مثل بردهها فرار میکنم و نه مانند ذلیلان بیعت میکنم».
«ان هولاء القوم لزموا طاعه الشیطان و ترکوا طاعه الرحمان و اظهروا الفساد، و عطلوا الحدود و استاثروا بالفیء و اخلوا حرامالله و حرموا حرامالله و انا أحق من غیر؛ این حکومت راه شیطان را پیش گرفته و اطاعت خدای رحمان را ترک کرده و آشکارا فساد میکند و حدود خدا را تعطیل کرده و بیتالمال را بین خویشاوندان خود به ناحق تقسیم کرده و حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام کرده و من تنها کسی هستم که شایستگی تغییر آن را دارم.
یکی دیگر از امتیازاتی که باعث ماندگاری قیام امام حسین(ع)شد، کیفیت شهادت آن امام و یارانش میباشد. در انقلاب خود ما گاهی اوقات ده، بیست و یا سی شهید میدادیم اما تشییع جنازهی آنها زیاد شلوغ نمیشد. اما سه شهید را که منافقان سوزاندند، دندانشان را شکستند و گوشتشان را بریدند، چون نحوهی شهادت آنها بسیار زجرآور بود همهی مردم در تشییع جنازهشان شرکت کردند.
علت اینکه کربلا هم جاذبه دارد و تا الان پایدار مانده است این است که نحوهی شهادت امام و یارانش بسیار زجرآور بوده است. در کربلا تشنگی بود، گرسنگی بود، خیمهها را آتش زدند، گوشواره از گوش دختران و زنان ربودند و صدها جنایت دیگر. در نهجالبلاغه آمده که امیرالمؤمنین به یاران خود که عازم جنگ بودند فرمود: در جنگ درخت دشمن را قطع نکنید.، آب آشامیدنی را مسموم نکنید. به زخمخوردهها، کاری نداشته باشید، اسیران را مورد احترام قرار دهید؛ امیرالمؤمنین در جنگ با معاویه بر آب مسلط شد. یارانش به ایشان گفتند: یا علی به دشمن آب نمیدهیم. علی(ع) میفرمود: میجنگیم اما اگر دشمن آب خواست به او آب میدهیم. در جریان ضربت خوردن حضرت علی(ع) وقتی برای آن حضرت شیر آوردند نصف لیوان شیرش را به ابن ملجم داد.
بهترین جنگ آن است که در آن تا آخرین نفر، آخرین نفس و آخرین فشنگ بجنگد. و در کربلا این اتفاق افتاد و امام و یارانش تا آخرین نفر، آخرین نفس و آخرین فشنگ (تیر) جنگیدند.
عصر عاشورا وقتی امام حسین(ع) در گودال قتلگاه افتاده بود، سپاه دشمن به خیمه حمله کردند. امام(ع) به زحمت بدن خونین خود را تکان داد و خطاب به سپاه دشمن فرمود: «یا شیعه ابوسفیان ان لم تکُن دین فکونوا احراراً فی دنیاکم؛ ای پیروان ابوسفیان اگر دین ندارید لااقل در این دنیا آزاد مرد باشید». سپاه با شنیدن این سخنان برگشتند.
امام زینالعابدین وقتی میخواهد کیفیت شهادت امام حسین(ع) را بیان کنند میفرمایند:« انا بن قتل صبراً؛ من پسر کسی هستم که به نحو صبر او را کشتند. یعنی مانند یک کبوتری که آن را در قفس بگذارد و از بیرون با چاقو به آن به طور مدام بزنند تا کشته شود، امام حسین(ع) را که به صورت تدریجی کشتند. پنجمین ویژگی انقلاب امام حسین(ع) یاران آن حضرت هستند. نمونهی یاران را در یاران امام خمینی(ره) در زمان انقلاب و جنگ تحمیلی دیدیم. همانطور که یاران امام خمینی(ره) تا لحظهی آخر حاضر نبودند دست از امام و رهبر و انقلاب بردارند، یاران امام حسین(ع) هم هر کدام که به شهادت میرسید یکی دیگر از یاران بر بالین او حاضر میشد و او که در حال شهادت بود میگفت: من رفتم خداحافظ. فقط از امام حسین(ع) دست برندارید، او را تنها نگذارید.
شمشمین امتیاز انقلاب امام حسین(ع) آثار انقلاب است. انقلاب امام حسین(ع) حرکت آفرینی کرد، مردم دنیا را از خواب غفلت بیدار کرد. انقلاب امام حسین(ع) باعث رسوایی و خواری بنیامیه شد و اگر الان از امام صادق و امام باقر(ع) علومی به ما رسیده به خاطر وجود انقلاب امام حسین(ع) است چرا که امامان ما از این انقلاب و از این ظلمی که بنیامیه نسبت به آن امام و یارانش روا داشتند. اهرمی درست کردند و بر سر بنیامیه میکوبیدند و بنیعباس هم که بعد از بنیامیه بر سر کار آمدند به خاطر اینکه بنیامیه در اثر قیام امام حسین(ع) رسوا شدند. برای ترس از رسوا شدن در مقابل امامان ما کوتاه میآمدند و امامان ما توانستند حوزههای علم و درس تشکیل دهند.
منبع:نرمافزار عطش
برچسببرخی از امتیازات واقعهی کربلا حجة الاسلام قرائتی
همچنین ببینید
حضرت علی اکبر(ع)
سخنران: دکتر محمدرضا سنگری فرزندان امام حسین(ع): بر اساس منابع تاریخی معتبر امامحسین(ع) نه ...