این همه لشکر برای کشتن یک تن؟!
این مثل، به تنهایی، بی کسی، غریبی و مظلومیت اشاره دارد و زبان حال حضرت زینب(س) در تعزیهی قتل امام حسین (ع) است…
باز این چه شورش است که در خلق عالم است.
این مثل مصرع اول از ترکیب بند پرسوز و مشهور محتشم کاشانی است و به ماتم و مصیبت اشاره دارد. این ترکیب بند- که یادآور محرم و عاشوراست- از سدهی دهم تا کنون پیوسته در روضهها و عزاداریها خوانده میشود و شهرت محتشم بیشتر به سبب آن است.
منبع: عاشورا در فرهنگ مردم(ضربالمثلها)
مؤلف: محمدعلی عارفیراد