مثل یا عبّاسیا (قمه زنان)
دربارهی کسی که سر و صورت و لباسش خونی شده باشد، به کار میرود.
مثل یزید
برای اشاره به بی رحمی و سنگدلی مورد استفاده قرار میگیرد.
مثل(دو) طفلان مسلم
در مورد کودکان ستم دیده به کار میرود؛ کودکانی غریب، مظلوم، آرام، محزون، خوش سیما و همانند که پیوسته با یکدیگرند.
مثل مجلس روضه خوانی
برای اشاره به تأثر آور بودن، به درازا کشیدن، حزن انگیز و کسالت آور بودن به کار میرود.
مثل علم یزید است
برای اشاره به درازی و بیقوارگی به کار میرود.
«من مثل علم یزید بالای سرش سیخ ایستاده بودم.»
مثل علی اصغر
علی اصغر نوزاد امام حسین(ع) بود که تشنه کام به شهادت رسید. مَثَل یاد آن شهید مظلوم را در خاطر زنده میسازد و برای بیان نجابت، تشنه کامی، بیگناهی و مظلومیت به کار میرود.
مثل علی اکبر
علی اکبر جوانی رشید، شجاع، باوفا و ناکام بود. مثل برای بیان وجود این صفات در افراد به کار میرود.
مثل شمر وارد شد
این عبارت از مثلهای مردم سروستان شیراز است و در مواردی که کسی با خشم به جایی گام مینهد، مورد استفاده قرار میگیرد.
مثل شام غریبان
این مثل به شبهای دشوار و غمناک اسیران کربلا اشاره دارد و برای بیان شدت اندوه و دردناکی موقعیتها، به ویژه شبها، مورد استفاده قرار میگیرد.
مثل سنان بن انس بودن
برای بیان پلیدی، بدخویی، رذالت و زشت سیمایی فرد از این مثل استفاده میشود.