خانه / شعر های عاشورایی / رباعی / شق القمر(مریم حقیقت)

شق القمر(مریم حقیقت)

آیینه ی جد سرمدش می خواندند
شق القمر مجددش می خواندند
آن قدر شبیه مصطفی بود علی
که دشمن و دوست، احمدش می خواندند

مریم حقیقت

telegram

همچنین ببینید

مجلس ختم(محمدرضا سهرابی نژاد)

از دشت غــروب، های و هـــو می آید شـــب، مضطرب و پریش مو می آید ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.