وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
در یکی از ایوان‌های مسجد محرابی است به نام محراب تهجّد علی(ع) که می‌گویند امیر‌المؤمنین در آن نماز شب می‌خوانده است. دو رکعت نماز می‌خوانیم و به سمت مرقد حضرت مسلم می‌رویم. بعد از ظهر است و حرم خلوت. جز معدود عشایر عرب اطراف کوفه، در حرم کسی دیده نمی‌شود. در فاصله چند متری قبر مسلم به طرف جنوب، ضریح دیگری دیده می‌شود. به سمت آن می‌رویم، قبر «مختاربن‌ابی‌عبیده‌ثقفی» است. بر روی ضریح فولادی مختار جملاتی از امام سجاد در مدح و منقبت او که از قاتلین کربلا و سپاه عمر‌بن‌سعد به سختی انتقام کشیده، دیده می‌شود: «خدا رحمت کند مختار را که با انتقام از قتله‌ی کربلا خانه‌های خراب ما را آباد و فرزندان یتیم ما را شادمان ساخت.» فاتحه‌ای می‌خوانم و حرم مسلم را ترک می‌کنم. به یاد غربت مسلم می‌افتم که به هنگام شهادت، گریه‌کنان با امام‌حسین(ع) نجوا می‌کرد گویی ملتمسانه از باد صبا می‌خواست پیام او را به مولایش حسین برساند و از او بخواهد به کربلا نیاید، چه این مردم پیمان‌شکن کوفه که به حضرت نامه نوشته بودند که میوه‌هایشان رسیده و شمشیرهایشان در نصرت او از نیام بیرون کشیده شده است، پیمان خود را گسسته و در برابر تهدید و ارعاب «ابن زیاد» سر تسلیم فرود آورده بودند…
منبع: کتاب تا عشق با عشق-سفرنامه‌ی دمشق،کربلا،مکه غلامعلی رجایی
