همره شدند قافله ای را که مانده بود
تا طی کنند مرحله ای را که مانده بود
از خویش رفته اند سبکبار تا خدا
برداشتند فاصله ای را که مانده بود
با طرح یک سؤال به پاسخ رسیده اند
حل کرده اند مسأله ای را که مانده بود
با رکعتی نگاه در آن آخرین پگاه
بدرود کرد نافله ای را که مانده بود
در فصل آفتاب و عطش از زبان حر
نوشید آخرین بله ای را که مانده بود
آمد برون ز خیمه ی غربت قفس به دست
آزاد کرد چلچله ای را که مانده بود
بی تاب و بی قرار در آن آخرین وداع
زینب گریست حوصله ای را که مانده بود
از حلقه ی محاصره تنها عبور کرد
از هم گسیخت سلسله ای را که مانده بود
در بند بند شامی کوفی فریب ریخت
پس لرزه های زلزله ای را که مانده بود
چون بحر پرخروش، به یک موج سهمگین
درهم شکست اسکله ای را که مانده بود
از پیش پای قافله ی سینه سرخ ها
برداشت آخرین تله ای را که مانده بود
دل های پرخروش و جرس جوش و ناله نوش
هی می زدند قافله ای را که مانده بود
شاعر: محمّدعلی مجاهدی(پروانه)