محمدرضا آقاسی فرزند قاسم متخلص به «حیرت» در سال ۱۳۳۸ه.ش در تهران دیده به جهان گشود.وی پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه دو سال در هنرستان تجسمی به تحصیل مشغول شد که بنا به دلایلی دروسش را ناتمام رها کرد. پانزده ساله بود که شروع به سرودن اشعاری نمود و از سال ۱۳۵۵ در بعضی انجمن های ادبی به خصوص«انجمن ادبی ایران» به سرپرستی استاد ناصح حضوری فعال یافت.
برادر بزرگترش به نام محمدحسن مشهور به عموحسن و متخلص به«نصری» و مادرش از مشوقین وی برای ورود به عرصهی شعر و شاعری بودند.
مادرش بیش از چهل سال است که مداح اهل بیت میباشد. از جمله افرادی که نقش استادی برای آقاسی داشتهاند از استاد مهرداد اوستا و همچنین یوسفعلی میرشکاک میتوان نام برد.
ابتدا اشعارش همه در قالب غزل بود و گاهی مخمس و چهارپاره نیز کار میکرد.
از سال ۶۹ قالب مثنوی را برای کارهایش برگزیده که مجموعه شعر«مثنوی شیعه» محصول این گرایش بود.
وی با پیروزی انقلاب اندکی در نهادهای برآمده از انقلاب به فعالیت پرداخت ولی در هیچ سازمانی استخدام رسمی نگردید. البته گاه گاه با مراکز فرهنگی دولتی و غیردولتی همکاریهای نزدیکی داشته است.
منبع: دانشنامه ی شعر عاشورایی
مرضیه محمدزاده