دره الصدف، دختر عبدالله بن عمر انصاری از زنان دلیر شیعه است. هنگامی که خبر ورود سر مبارک ابی عبدالله الحسین(ع) به حلب رسید، عبدالله بن عمر انصاری – پدر دره الصدف و از شیوخ شیعه – از شهادت امام (ع) گریست، در حالیکه این اشعار را می سرود:
قل العزاء و فاضت العینان و بلیت بالا رزاء و الشجان
قتلواالحسین و سیر و النسائه حرم الرسول بسائر البلدان
منعوه من ماء الفرات بکربلا وعدت علیه عصا به الشیطان
دره الصف وقتی دید که حال پدرش منقلب شده، به پدرش گفت: ای پدر پس از شهادت اهل هدات خیری در زندگانی نیست به خدا سوگند مردم را خواهم شوراند و سر مبارک را از دست آنها خلاصی نموده و اسرا را نجات می دهم و نیز سر مطهر را در خانه خود به خاک خواهم سپرد. تا اینکه بر مردم روی زمین افتخار کنم. سپس دره الصدف خروج کرد و مردم حلب و نواحی را به کمک طلبید و گروهی به او پیوستند مورخان تعداد زنانی که به یاری وی شتافتند، هفتاد زن می نویسد که همگی لباس رزم بر تن کرده بودند و به سوی مرکب اسرا رفتند. با طلوع آفتاب، نخستین علامت اسرای خاندان نبوت(ع) را مشاده کردند و صدای گریه کودکان و نوحه سرائی و شیون را شنیدند و آنان نیز گریستند و در کمین سنگر گرفتند؛ سپاه بنی امیه همراه سرهای شهداء که بسیار بودند آنها را شناسایی کرده و به مقابله با آنها شتافتند.
دره الصدف با وجود کمک بعضی قبایل حلب طی یک نبرد نابرابر به شهادت رسید و باقی متفرق گردیدند.پس از خروج زنان بنی اسد در کربلا، این قیام دوم زنان، پس از واقعه طف می باشد.
منبع: زنان عاشورایی، زهرا یزدان پناه قره تپه.
همچنین ببینید
اَمّ فَروَه، مادر امام صادق(ع)
تأثیر نهضت امام حسین(ع) بر زنان غیر حاضر در کربلا و ادامه رسالت… فاطمه، یا ...