[کامل الزیارات] أَبِی عَنْ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَهْلٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُسْهِرٍ الْقُرَشِیِّ قَالَ حَدَّثَتْنِی جَدَّتِی أَنَّهَا أَدْرَکَتِ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ حِینَ قُتِلَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ قَالَتْ فَمَکَثْنَا سَنَهً وَ تِسْعَهَ أَشْهُرٍ وَ السَّمَاءُ مِثْلُ الْعَلَقَهِ مِثْلُ الدَّمِ مَا تُرَى الشَّمْسُ
بحارالأنوار ج : ۴۵ ص : ۲۱۲
پدرم رحمه اللَّه علیه، از عمر بن سهل، از على بن مسهر قرشى نقل کرده که وى گفت: جدّه من برایم نقل کرد که هنگام شهادت حسین بن على علیهما السّلام را درک نموده وى گفت: یک سال و نه ماه پس از این واقعه پیوسته آسمان مانند لخته خونى بود و خورشید اصلا دیده نشد.