الشَّیْخُ الْمُفِیدُ فِی أَمَالِیهِ، عَنْ أَبِی بَکْرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ الْجِعَابِیِّ عَنِ ابْنِ عُقْدَهَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ الْحَمِیدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرِو بْنِ عُتْبَهَ عَنْ حُسَیْنٍ الْأَشْقَرِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عُمَارَهَ الْکُوفِیِّ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنِ مُحَمَّدٍ ع یَقُولُ مَنْ دَمَعَتْ عَیْنُهُ فِینَا دَمْعَهً لِدَمٍ سُفِکَ لَنَا أَوْ حَقٍّ لَنَا نُقِصْنَاهُ أَوْ عِرْضٍ انْتُهِکَ لَنَا أَوْ لِأَحَدٍ مِنْ شِیعَتِنَا بَوَّأَهُ اللَّهُ تَعَالَى فِی الْجَنَّهِ حُقُباً
مستدرک الوسائل ج : ۱۰ ص : ۳۱۸
در کتاب امالى شیخ از محمّد بن ابى عماره کوفى نقل میکند که گفت: از امام جعفر صادق علیه السّلام شنیدم میفرمود: کسى که براى خونى که از ما ریخته شده، یا حقى که از ما پامال شده، یا عرض و آبروئى که از ما از بین رفته، یا براى یکى از شیعیان ما چشمش یک قطره اشک بریزد خداى رؤف او را سالهاى متمادى در بهشت جاى خواهد داد.