وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
اول ذی‌القعده، سالروز ولادت حضرت فاطمه معصومه (س) است. امام صادق (ع) پیش از ولادت امام کاظم (ع) از ولادت دختر ایشان خبر داده بودند. حضرت معصومه (س) همان رسالتی را به عهده داشتند که حضرت زینب (س) بعد از کربلا و آن همه غربت برعهده گرفتند.
عصر خلافت بنی‌عباس است، نجمه طبق وعده صادق آل محمد (ع) در انتظار ولادت دختری است، دختری که قرار است خیر و برکت مادر و پدر باشد و مونس و همدم غربت برادر.
با توجه به اینکه امام صادق (ع) پیش از ولادت امام کاظم (ع) از ولادت دختر ایشان خبر داده بود، این خاندان بیش از ۴۵ سال در انتظار به دنیا آمدن بانویی والامقام بودند.
مادر که حال فرزند پسرش به اوقات جوانی رسیده است، بیش از دیگران انتظار می‌کشد، روزها و ساعات و لحظه‌ها می‌گذرند و اندک‌اندک زمانی می‌رسد که معصومه (س) قدم به دنیا می‌گذارد.
دورانی که به شکفتن فاطمه معصومه (س) انجامید، همزمان با امامت امام موسی بن جعفر (ع) بود که در سال ۱۴۸ به امامت رسید و ۳۵ سال به امامت پرداخت.
خلفای بنی‌عباس در این دوران آن‌چنان عرصه را بر امام و شیعیان تنگ کردند که راویان به هنگام روایت نمیتوانستند به‌صراحت از نام حضرت یاد کنند و ناگزیر کنیههای حضرت مانند ابی‌ابراهیم، ابی‌الحسن و القاب وی مانند عبد صالح، عالم و… را به کار میبردند.
هارون، آنگاه‌که به حکومت رسید، حضرت را زندانی کرد و گاهی ایشان را آزاد میکرد و دوباره زندانی میساخت، این وضع تا ۱۴ سال ادامه یافت در چنین زمانی، زمان تولد حضرت معصومه (س) فرارسید.
دوران خفقان حاکم بر شیعیان منجر به تقیه اکثر آن‌ها شده بود، به همین دلیل تاریخ تولد و وفات بانوان اهل‌بیت آن‌طور که باید منعکس نشد، مشخص نشدن میلاد معصومه (س) نیز مانند تاریخ شهادت فاطمه زهرا (س) و دیگر بانوان اهل‌بیت (س) به همین دلیل بود.
شاید معصومه (س) نیز می‌رفت تا آخرین لحظه در کنار برادرش باشد آخر او زینب امام رضا (ع) بود.
سال‌هایی که گذشت تاریخ نیز به مظلومیت و حق‌طلبی خاندان محمد (ص) شهادت داد، حضرت رضا (ع) در دوران امامت خویش همچون پدران خود به نشر علوم الهی پرداخت و این دوران همگام شد با خلافت مأمون عباسی.
و سفر… که به گفته امام بی‌بازگشت بود و رنج دوری برادر که برای خواهر می‌ماند.
امام رضا (ع) خواهران فراوانی داشت، اما در میان تمام آن‌ها، حضرت معصومه (س) با ابعادی متفاوت، سفری را در پیش می‌گیرد که همان ویژگی سفر حضرت زینب (س) را در بردارد.
در آن مرحله از تاریخ، حضرت معصومه (س) همان رسالتی را به عهده داشت که حضرت زینب (س) بعد از کربلا و آن‌همه غربت برعهده می‌گیرد.
تاریخ تکرار می‌شود و دوباره رنجی بر دل خواهری می‌نشیند که جز خدا هیچ‌کسی از عمق آن باخبر نمی‌شود، حضرت زینب (س) که در کربلا عروج و شهادت برادرش را دید و بیان کرد تا نسل به نسل منتقل شود و این حادثه زنده بماند.
معصومه (س) نیز راهی سفری شد که افشاگری بر ضد خیانت‌های بنی‌عباس هدفش بود، تأیید ولایتمداری و ولایت‌محوری ایشان بود، همه این‌ها بود و یک‌چیز دیگر هم بود، دل‌تنگی خواهری که برادرش را دوست داشت.
مگر نه اینکه حضرت زینب تا آخرین لحظه شهادت همراه برادر بود شاید معصومه (س) نیز می‌رفت تا آخرین لحظه در کنار برادرش باشد آخر او زینب امام رضا (ع) بود.
منبع: سایت ولیعصر
