این روزها و شبها، روزها و شبهای ویژه و متبرکی است. روزها و شبهای ماه مبارک رجب که با بهرهگیری از آن میتوان توشهی فرداهای سخت و دشوار پیش رو را اندوخت و بر سجادههای ذکر و مناجات و دعا تکیه زد تا تکیهگاهی مطمئن برای روزی باشد که هیچ کس و هیچ چیز جز عمل صالح پشتوانه و تکیهگاه انسان نمیشود. افزون بر فضیلتهای شب زندهداری و روزه و اعتکاف و شب لیله الرغایب و ایام شهادت امام هادی(ع) و دیگر مناسبتهای این ماه بزرگ که برای هر کدامشان میبایست کتابها نوشت و ساعتها سخن گفت.
ماه رجب از این رو نیز ویژه است که همچون محرم در تمام روزهایش رنگ و بوی حسین(ع) و کربلا جاری است. ماه رجب با میلاد امام صغیر کربلا، امام محمد باقر(ع) آغاز میشود در نیمهاش سالروز وفات عقیلهی بنیهاشم، صبور سرفراز کربلا، حضرت زینب کبری(س) قرار دارد. او که نیمهی جان برادر بود و پارهی تنش. او که اگر نبود کربلا ابتر میماند و صدای مظلویت حسین (ع) بیطنین در گوشهای از تاریخ گم میشد. او که نمایندهی بی بدلیل زهرا(س) در زمین بود و موجب مباهات فرشتگان.
داستان عاشورایی ماه رجب به اینجا ختم نمیشود رجب دو بعثت در خویش دارد. در ۲۷امین روزش پیامبر رحمت و مهربانی حضرت محمد(ص) به پیامبری برگزیده شد و جهان را به وحدانیت و خداپرستی فرا خواند و۶۰ سال پس از آن در همین روز فرزند برومندش، امام حسین(ع)، در بعثتی دوباره همهی جهانیان را به سوی خویش فرا خواند و فریاد زد: هر کس با من باشد شهید خواهد شد و هر کس با من نباشد رنگ پیروزی را نخواهد چشید.
ماه رجب، آغاز نهضت عاشوراست و درسها و عبرتها و آموزههای کربلا نیاز امروز و فردا و همیشهی ماست.
عبدالکریم خاضعی نیا
موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا- دزفول