لاختصاص عن حسن بن علیّ الجلال عن جدّه عن الحسین بن علی(ع): سَمِعتُ رسول الله یقول: اِبدِأ بِمَن تعولُ: اُمَّکَ وأباکَ واُخَتکَ و أخاکَ، ثُمَّ أدناکَ فَأَدناکَ…. « با عائلهات آغاز کن: مادر، پدر، خواهر و برادرت. پس [هر که] نزدیکتر و نزدیکتر [است]». (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامهی امام حسین، ج۲، ص۲۵)
ادامه نوشته »دوری از گناه
رُوِیَ أنَّ الحسین بن علی (ع) جاءَهُ رَجُلٌ و قالَ: أناَ رَجُلٌ عاصٍ و لاأصبِرُ عَنِ المعصیِهِ، فَعِظنی بِمَوعِظَهٍ. فقال(ع): اِفعَل خَمسَهَ أشیاءَو أذنِب ماشِئتَ، فَأَوَّلُ ذلک: لاتَأکُل رِزقَاللهِ و أذنِب ماشِئتَ، والثّانی: اُخرُج مِن وِلایَهِ الله و أذنِب ماشِئتَ، والثّالِثُ: اُطلُب مَوضِعاً لایَراکَ الله و أذنِب ما شِئتَ، والرّابعُ: إذا جاءَ مَلَکُ المَوتِ لِیَقبِضَ روحَکَ فادفَعهُ عَن نَفسِکَ و ...
ادامه نوشته »توصیه های رسول خدا
عن الإمام الحسین: قال رسول الله(ص): أوصانی رَبّی بِسَبَعَهِ أشیاءَ: أوصانی بِالإ خلاصِ لَهُ فی السِّرِّ والعَلانِیَهِ، وأن أعفُوَ عَمَّن ظَلَمَنی، واُعطِیَ مَن حَرَمَنی، و اُوصِلَ مَن مَطَعَنی، و أن یَکونَ صَمتی تَفَکُّراً، و نظری عِبَراً. از امام حسین(ع): پیامبر خدا فرمود: «پروردگارم هفت چیز را به من سفارش کرد: برای او در نهان و آشکار، اخلاص ورزم؛ از کسی ...
ادامه نوشته »تنها از خدا بخواهیم
إذا ما عَضَّکَ الدَّهرُ فلا تَجنحَ إلی خلقِ ولاتسأل سِوَی اللهِ تعالی قاسِمِ الرِّزقِ …. وقتی روزگار بر تو فشار آورد، به مردم روی نیاور و از غیر خداوند متعال قسمت کنندهی روزی، درخواست مکن. (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامهی امام حسین، ج۲)
ادامه نوشته »توبه پیش از مرگ!
و بادِر بالإ نابَهِ قبلً مَوتٍ علی ما فیکَ مِن عِظَمِ الجُناحِ … پیش از آنکه مرگ، تو را دریابد به توبه کردن از گناهان بزرگ و سنگینت بشتاب. (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامهی امام حسین، ج۲، ص۳۳۹)
ادامه نوشته »کوچ ناگزیر
و قاطنها سریع الظعن عنها و ان کان الحریص علی الثواء ….. مقیم کوی دنیا ناگزیر است که زود از آن کوچ کند، اگر چه بر ماندن حریص باشد. منبع: حکمتنامهی امام حسین(ع): ج۲، ص ۳۹۵
ادامه نوشته »یاری و همراهی
نشانهی دوستی راستین، یاوریکردن است. منبع: حکمتنامهی امام حسین(ع): ج۲، ص ۱۲۷
ادامه نوشته »برادر
الاخُ الّذیُ هُوَ لک فَهُوَ الاخُ الّذی قد خَرَجَ بنفسِه عَنْ حالِ الطّمع الی حال الرّغبهِ . برادری که برای توست همان است که خویشتن را از بند طمع رهانده و به تو رغبت دارد. حکمتنامهی امامحسین(ع)، ج۲، ص ۱۲۵
ادامه نوشته »صله و پیوند
صله و پیوند با دیگران نعمت است. حکمتنامهی امامحسین(ع)، ج۲، ص ۱۲۱
ادامه نوشته »راضی بودن به قسمت خدا
ارضَ بقسم الله تکََََُُنْ اغنی الناس …. به قسمت خدا راضی باش تا توانگرترین مردم باشی حکمتنامهی امامحسین(ع)، ج۲، ۱۱۹
ادامه نوشته »