مدرسه حسینی

عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ ع عَنِ الْحُسَیْنِ [الْحَسَنِ‏] بْنِ عَلِیٍّ ع أَنَّهُ قَالَ: سُئِلَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ع مَا ثَبَاتُ الْإِیمَانِ فَقَالَ الْوَرَعُ فَقِیلَ لَهُ مَا زَوَالُهُ؟ قَالَ: الطَّمَعُ.                                                                       ...

عن محمد بن الحسن عن الحسین(ع): إِنِّی لَا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَهً وَ لَا الْحَیَاهَ مَعَ الظَّالِمِینَ إِلَّا بَرَماً                                                                                                                                                                   منبع: وقعه الطف، ص: ۳ به نقل ...

و کان الحسین بن علی علیهما السّلام إذا توضّأ تغیّر لونه و ارتعدت‏ مفاصله، فقیل له فی ذلک فقال: حقّ لمن وقف بین یدی الملک الجبّار أن یصفرّ لونه و یرتعد مفاصله[۱]. حسین بن على علیه السّلام هرگاه وضو مى‏ساخت رنگ چهره‏اش تغییر مى‏یافت و اندامش مى‏لرزید، از او علّت را جویا شدند، فرمود: «آن را که در پیشگاه (کبریائى) ...

بُکاءُ العیونِ و خشیَهُ القلوبِ، من رحمه‌الله.                                                        گریستن چشم‌ها و بیمناکی دل‌ها از رحمت خداست. (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامه‌ی امام حسین، ج۲، ص۵۵)                                                                  

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: کَتَبَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ ع إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ ع مِنْ کَرْبَلَاءَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ مِنَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ مَنْ قِبَلَهُ مِنْ بَنِی هَاشِمٍ أَمَّا بَعْدُ فَکَأَنَّ الدُّنْیَا لَمْ تَکُنْ وَ کَأنَّ الْآخِرَهَ لَمْ تَزَلْ وَ السَّلَامُ.                                        ...

شُکرُکَ لِنِعمَهٍ سالِفَهٍ، یَقتَضی نِعمَهً آنِفَهً. شکرگزاری تو بر نعمت پیشین، زمینه‌ساز نعمت آینده است. (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامه‌ی امام حسین، ج۲، ص۴۳)                                                       

قیل للحسین(ع) انّ اباذر یقول: الفقر أحبّ الیّ من الغنی و السقم أحبّ الیّ من الصحه. قال(ع): رحم الله تعالی اباذر، أمّا أَنا فاقول من اتّکل علی حسن اختیار الله تعالی له لَم یَتَمَنَّ غیر ما اختاره الله عزّوجل له.[۱] به حضرت اباعبدالله(ع) گفته شد که ابوذر می‌گوید: فقر و تهیدستی برای من محبوب‌تر از بی‌نیازی است و مریضی و ...

طولُ التَّجارِبِ زیادهٌ فى‌العمل تجربه‌هاى طولانى، بر عقل و خرد انسان مى‌فزاید(تجربه اندوزى به بارورى اندیشه کمک مى‌کند.)(ص۲۷۹) منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، ترجمه محمدى رى شهرى، جلد ۲، ص۲۷۹،

قال الحسین(ع): دراسه العلم لقاح المعرفه و طول التّجارب زیاده فی العقل و الشرف التقوی و القنوع راحه الأبدان و من أحبّکَ نهاک و من أبغضک أغراک.[۱] امام حسین(ع) فرمود: ۱ـ بررسی علم باعث باروری معرفت و آگاهی است. ۲ـ استمرار تجربه و درستی تجربه، همان گسترش سنجش و ارزیابی است. ۳ـ شرافت نه در نعمت‌ها و امکانات و نه ...

از نشانه های عالِم قال الحسین (ع): لو أنّ العالم کل ما قال أحسن و أصاب لا و شک أن یجن من العجب و انّما العالم من یکثر صوابه.[۱] امام حسین(ع) می‌فرماید: اگر عالِمی در هر آنچه که می‌گفت، خوب می‌آورد و می‌رسید، نزدیک بود که از عُجب به جنون گرفتار شود. عالم کسی است که درستی و رسیدنش زیاد ...