شعر های عاشورایی

بغــض تو شهــاب آسمــان پیــمــا شــد موجی شد و سر به خون زد و دریا شد صبر تو کنار خشــم خــون رنــگ حسین شمشــیــر دو دم بــه روز عاشــورا شد صادق رحمانی

دلم هر جا که باشد، غم همان جاست تمـــام مــاتــم عــالم، هــمــان جاست دل شـــوریــــده را فـــــردا، الــــهـــــی ببر آن جا که زینـــب هم همان جاست  حسین دارند

شهیدان رهرو راه حسین‌اند سلام‌الله علیهم‌ اجمعین‌اند

مادر به زمزمه‌های شبانه‌ات سوگند ایستاده‌ایم پاک باختن را. امروز من و عون، رحمت و رافت دایی عزیزمان را دیدیم در ریزش مشک‌ها به پای تشنگان دشمن. من با چشمان خودم دیدم که نوازش دست خیس امام با کاکل داغ اسبان و یال گداخته‌شان چه کرد. مادر عزیز، مگر خدا، یک جا رحمتش را به قلب مهربان دایی بخشیده است ...

شبی دراز، شبی خالی از سپیده منم طلوع تلخ غروبی به خون تپیده منم پی نظاره ات ای یوسف سراپاحسن کسی که دست و دل از خویشتن بریده منم کر است عالم و من عاجز از سخن گفتن خیال می‌کنم آن گنگ خواب دیده منم خوشا به حال تو ای سرو رسته بر سر نی نگاه کن منم، این بید ...

بر ناقه ی عریان که سوارش کردند آواره به هر شــهر و دیـارش کـردند پـس در پـــی آزار دل غــم زده اش بــا رأس بــریـده هم جوارش کردند سید عباس صدرالدینی

آن ســوی افــق کـبــوتــری پرپر زد در پرده ی عشق نغمه ای دیگر زد در غــربـت کوفه پیش چشم زینب از مـشــرق نیــزه آفتــابـی سر زد صادق رحمانی

صفــابخـش چمن یـعنی دل من گـل صـد پاره تن، یعنــی دل من امام ساجدین در شام غم گفت شـهیـد بــی کفـن یعنی دل من احد ده بزرگی

شـکـســته کشــتـی بحــر ولــایــت به خــون غلتیــده مصبــاح هــدایــت شب است و ساربان چون باد صرصر بــرد پــیــراهـــن گـــل را بــه غــارت احد ده بزرگی

دست خداست این که شکستند بیعتش ای کوفیان عهد شکن…