امام حسین(ع) از پدرش على(ع)نقل مى‌کند که: کَمْ مِنْ غافلٍ یَنْسِجُ ثَوْباً لیلبِسَهُ و اِنَّما هُوَ کَفَنُهُ و یبنى بیتا لیسکُنَهُ وَ انّما هُوَ موضِعٌ قَبْره؛ چه بسیار غفلت زده که پارچه‌اى مى‌بافد و کفنش مى‌شود و خانه‌اى براى سکونت مى‌سازد و قبرش مى‌گردد. منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲، ص ۱۹۱ ترجمه محمدى رى شهرى،

جِهادُ الرّجُلِ نَفْسَهُ عَنْ مَعاصى الله وَ هُوَ مِنْ اعظم الجِهادِ خود را از گناهان نگاه داشتن از بزرگ‌ترین جهادهاست. منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲ ترجمه محمدى رى شهرى،

مَنْ عَبَدَاللهَ حق عبادته آتاهُ اللهُ فوقَ امانّیه و کفایتِهِ هر کس خدا را آن‌گونه که حق اوست عبادت کند خداوند بیش از آرزوها و نیازش به او اعطا مى‌کند. منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲ ترجمه محمدى رى شهرى،

از امام صادق(ع) سؤال شد: یابن رسول‌الله مگر همه اهل بیت(ع) کشتی نجات نیستند، چرا می‌گویند: «ان‌الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه» حسین(ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است. امام صادق(ع) فرمودند: «کلنا سفن النجاه و لکن سفینه جدی الحسین أوسع وفی لجج البحار أسرع» همه ما اهل بیت کشتی‌های نجاتیم، ولی کشتی جدم حسین علیه السلام وسیع‌تر و در ...

مَنْ اَکَلَ اِحدی’ و عشرینَ زبیبهً حَمراءَ على الرّیق لَمْ یَجِدْ فى جَسَدِه شیئاً یَکْرَهُهُ هر کس صبح ناشتا بیست و یک کشمش سرخ بخورد هیچ ناخوشى‌اى در بدنش نمى‌یابد. ( در جاى دیگر گفته است: جز به بیماری مرگ، بیمار نمى‌شود). منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲ ترجمه محمدى رى شهرى، ص ۱۹۳

البُکاءُ مِنْ خَشْیَهِ الله نَجاهٌ مِنَ النّار گریه از ترس خدا، مایه‌ى رهایى از آتش دوزخ است. (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامه‌ی امام حسین، ج۲، ص۵۵)

گمراهى و سستى را رها کن و تقواى الهى را با هیچ عوض معاوضه و معامله مکن! و لا تَعْدِل بتقوى اللهِ شیئاً وَ دَعْ عنکَ الضّلالَهَ و التّراقى. (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامه‌ی امام حسین، ج۲، ص۴۰۱)

امام حسین(ع) فرمود: «عاقل، با کسی که می‌ترسد او را دروغگو پندارد هم سخن نمی شود، از کسی که می ترسد او را رد کند درخواستی نمی کند، به کسی که می ترسد او را بفریبد تکیه نمی نماید و به کسی که به امید او اطمینانی نیست امید نمی بندد». وَ قَالَ الْإِمَامُ عَلَیْهِ السَّلَامُ: الْأَمِینُ آمِنٌ، وَ الْبَرِی‏ءُ ...

امام باقر(ع) فرمود: هنگامی که رسول خدا(ص) از غزوه‌ی احد به مدینه برگشت از هر خانه‌ای که کشته‌ای داشت صدای نوحه و گریه شنید به جز از خانه‌ی حمزه عمویش. حضرت فرمود: ولی حمزه گریه کننده‌ای ندارد؛ پس دعوت کردند اهل مدینه را که بر مرده‌ای نوحه سرایی نکرده و بر او گریه نکنند مگر این‌که ابتدا برای حمزه گریه ...

علی‌بن رئاب گوید شنیدم امام موسی‌بن جعفر فرمود: هر گاه مؤمنی از دنیا برود فرشتگان و جایگاهی که در آن‌جا خدا را عبادت کرده و درهای آسمان که اعمال وی از آن بالا رفته است بر او می‌گریند و شکافی در اسلام پدیدار می‌گردد که چیزی نمی‌تواند آن را پر کند؛ چرا که مؤمنان همانند دیوار اطراف شهر و نگهبان ...