اَیُّهَاالناسُ! مَن جادَ سادَ، و مَن بَخِلَ رَذُلَ، و إنَّ أجوَدَ النّاسِ مَن أعْطی مَن لا یَرْجوهُ…. ای مردم! هر کس ببخشد، سروری می‌یابد و هر که بخل بورزد، به پستی می‌گراید. بخشنده ترین مردم کسی است که به فردی ببخشد که امیدی به او ندارد. منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲، ترجمه محمدى رى شهرى

بُکاءُ الْعُیونِ و خَشْیَهُ الْقُلوبِ، مِن رَحْمَهِ الله…. گریستن چشم‌ها و بیمناکی دل‌ها از رحمت خداست. منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲، ترجمه محمدى رى شهرى

کانَ أبو عًبدِاللهِ الحُسَینُ بنُ عَلِیٍّ (ع) إذا صامَ یَتَطَیَّبُ بِالطّیبِ، و یَقولُ: الطّیبُ تُحفَهُ الصّائِمِ…. اباعبدالله امام حسین(ع) چون روزه می‌گرفت، خود را با عطر، خوش بو می‌کرد و می‌فرمود: «بوی خوش، هدیه‌ی روزه دار [به دیگران] است». منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲،ترجمه محمدى رى شهرى

نقل امام حسین(ع) از پیامبر(ص): العبادهُ سبعونَ باباً، افضَلُها طَلَبُ الرزقِ الحلالِ… عبادت، هفتاد باب(بخش) دارد که برترینِ آن‌ها در پی روزی حلال بودن است. منبع: (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامه‌ی امام حسین، ج۲،۱۷)

لاختصاص عن حسن بن علیّ الجلال عن جدّه عن الحسین بن علی(ع): سَمِعتُ رسول الله یقول: اِبدِأ بِمَن تعولُ: اُمَّکَ وأباکَ واُخَتکَ و أخاکَ، ثُمَّ أدناکَ فَأَدناکَ…. « با عائله‌ات آغاز کن: مادر، پدر، خواهر و برادرت. پس [هر که] نزدیک‌تر و نزدیک‌تر [است]». (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامه‌ی امام حسین، ج۲، ص۲۵)

رُوِیَ أنَّ الحسین بن علی (ع) جاءَهُ رَجُلٌ و قالَ: أناَ رَجُلٌ عاصٍ و لاأصبِرُ عَنِ المعصیِهِ، فَعِظنی بِمَوعِظَهٍ. فقال(ع): اِفعَل خَمسَهَ أشیاءَو أذنِب ماشِئتَ، فَأَوَّلُ ذلک: لاتَأکُل رِزقَ‌اللهِ و أذنِب ماشِئتَ، والثّانی: اُخرُج مِن وِلایَهِ الله و أذنِب ماشِئتَ، والثّالِثُ: اُطلُب مَوضِعاً لایَراکَ الله و أذنِب ما شِئتَ، والرّابعُ: إذا جاءَ مَلَکُ المَوتِ لِیَقبِضَ روحَکَ فادفَعهُ عَن نَفسِکَ و ...

عن الإمام الحسین: قال رسول الله(ص): أوصانی رَبّی بِسَبَعَهِ أشیاءَ: أوصانی بِالإ خلاصِ لَهُ فی السِّرِّ والعَلانِیَهِ، وأن أعفُوَ عَمَّن ظَلَمَنی، واُعطِیَ مَن حَرَمَنی، و اُوصِلَ مَن مَطَعَنی، و أن یَکونَ صَمتی تَفَکُّراً، و نظری عِبَراً. از امام حسین(ع): پیامبر خدا فرمود: «پروردگارم هفت چیز را به من سفارش کرد: برای او در نهان و آشکار، اخلاص ورزم؛ از کسی ...

إذا ما عَضَّکَ الدَّهرُ فلا تَجنحَ إلی خلقِ ولاتسأل سِوَی اللهِ تعالی قاسِمِ الرِّزقِ …. وقتی روزگار بر تو فشار آورد، به مردم روی نیاور و از غیر خداوند متعال قسمت کننده‌ی روزی، درخواست مکن. (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامه‌ی امام حسین، ج۲)

و بادِر بالإ نابَهِ قبلً مَوتٍ علی ما فیکَ مِن عِظَمِ الجُناحِ … پیش از آن‌که مرگ، تو را دریابد به توبه کردن از گناهان بزرگ و سنگینت بشتاب. (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامه‌ی امام حسین، ج۲، ص۳۳۹)

و قاطنها سریع الظعن عنها و ان کان الحریص علی الثواء ….. مقیم کوی دنیا ناگزیر است که زود از آن کوچ کند، اگر چه بر ماندن حریص باشد. منبع: حکمت‌نامه‌ی امام حسین(ع): ج۲، ص ۳۹۵