خانه / خانم جلدانی (صفحه 20)

خانم جلدانی

منزل بیست و دوم:منـزل عذیب‌الهجانات

فاصله تا سرزمین موعود نزدیک‌تر و نزدیک‌تر می‌شود. کاروان به عذیب هجانات می‌رسد، سرزمینی میان قادسیه و مغیثه که تا قادسیه چهار میل فاصله دارد و تا مغیثه سی‌و دو میل. عذیب یعنی آب پاکیزه و گوارا و هجانات جمع هجان یعنی شتر نجیب و گزیده است. این سرزمین متعلق به بنی‌تمیم و از منازل حج از سمت کوفه محسوب ...

ادامه نوشته »

منزل بیست و یکم:منزل بیضه

دشت، پیش روی قافله آغوش گشوده است. دشتی هموار و بی‌گیاه که به همین دلیل بیضه نامیده می‌شد. امام همراه کاروان خویش و حر به موازات او راه می‌سپرد. سرزمین بیضه، وسیع و فراخ پیش رو بود.گفته‌اند که این زمین بین عذیب و واقصه و متعلق به بنی‌یربوع‌بن‌حنظله بوده و به دلیل سفیدی و روشنی به آن بیضه گفته شده ...

ادامه نوشته »

منزل بیستم:‌‌ منزل ذوحُسَم

نام این منزل در مقاتل، متفاوت آمده است. در نتیجه وجه تسمیه‌ها و ویژگی‌های مختلفی را برای این منزل نوشته‌اند. اگر نام این سرزمین ذوحُسَم باشد به معنی مانع و باز دارنده است. و چون کوهی در این منطقه به این نام بوده است و کوه پناهگاه و حصار و باز دارنده‌ای چه از نظرگاه نظامی و چه ازمنظر و ...

ادامه نوشته »

منزل نوزدهم:منزل شَراف یا اشراف

نخستین منزلگاه برخورد با نیروهای عبیدالله‌زیاد شراف است. این سرزمین تا واقصه ۷/۵ کیلومتر فاصله داشت.منطقه‌ا‌ی پرآب و پردرخت که به دلیل برجستگی و بلندی، شراف نامیده می‌شد.گفته‌اند مردی به نام شراف، چشمه‌ای کند و به آب رسید و آب‌های خوش‌گوار در برکه جمع می‌شد و به همین دلیل آن جا را شراف نامیدند. شیوه‌ی امام آن بود که در ...

ادامه نوشته »

منزل هجدهم: منزل واقصه

این منزل، در مسیر مکه به کوفه قرار داشته است و فاصله‌ی آن را تا کوفه، سه روز راه نوشته‌اند. جاهای دیگری را در راه مکه و در یمامه با همین عنوان نامیده‌اند. در این محل مناره‌ای از شاخ شکارهای صحرایی و سم‌های آنان بوده که ملکشاه سلجوقی ساخته است. شراف منزلگاه بعد از واقصه بوده است. قافله‌ی اباعبدالله با ...

ادامه نوشته »

منزل هفدهم: بطن عقبه یا بطان

کاروان کم کم به کوفه نزدیک می‌شد. قصری مرتفع و مسجدی که از دور دست پیدا بود، گواه نزدیک شدن کاروان به روستایی سرسبز و آباد بود. طایفه‌ای از بنی‌اسد در این محل زندگی می‌کردند. امام در این محل خواب دید که سگانی به او حمله می‌کنند و پیشاپیش آن‌ها سگی دورنگ(پیس) دیده‌ می‌شود. امام به یاران فرمود: ما ارانی ...

ادامه نوشته »

منزل شانزدهم:منزل قاع

قاع یعنی دشت و زمین هموار. این منزل به کوفه نزدیک بوده است. کاروان‌ها به دلیل آب و آبادی و مسجدی که در این محل بوده در آن توقف می‌کردند. منزل قاع را بین زباله و بطن‌العقبه دانسته‌اند. درنگ امام در این منزل کوتاه بوده و امام و یاران پس از آبگیری به سمت منزل بعد حرکت کرده‌اند. کسب اطلاعات ...

ادامه نوشته »

منزل پانزدهم:زباله

یکی از آبگاه‌های مهم و حادثه‌ساز در مسیر اباعبدالله‌الحسین(ع)منزل زباله است. زباله به معنای محلی است که آب را در خود نگه می‌دارد. در این روستای پرآب طوایفی از بنی‌اسد، زندگی می‌کردند تقریباً تمام این مناطق تا کربلا محل استقرار بنی‌اسد بوده است. در این منزل سه حادثه‌ی مهم را گزارش کرده‌اند: ۱٫ امام خبر شهادت عبدالله‌بن‌یقطر را در این ...

ادامه نوشته »

منزل چهاردهم:منزل ثعلبیّه

کاروان کم‌کم از مکه دور می‌شد و به کوفه نزدیک. قافله‌ها می‌رسیدند و خبرها همه گواه اوضاع بحرانی و تنگناها و حوادث تلخ و ناگوار بود. امام نزدیک غروب به این منزلگاه رسید. ثعلبه، مردی از بنی‌اسد، در این جا چشمه‌ای حفر کرده و قناتی ساخته بود و به همین دلیل ثعلبیّه نامیده شده بود. امام یک شب در این ...

ادامه نوشته »

نماز عاشقی (علی ناظمی)

شبی که دیدۀ خود پر ستاره می کردم برای غربت دل فکر چاره می کردم به دانه های چو تسبیح اشک در دستم برای آمدنت استخاره می کردم نماز عاشقی من شکسته شد اما سلام بر تو از دارالعماره می کردم من از محلۀ آهنگران بی احساس گذر نمودم و دل پر شراره می کردم یکی سفارش تیر سه شعبه ...

ادامه نوشته »