خانه / کلید دار (صفحه 12)

کلید دار

پانزدهم ذی حجه: منازل ۷ تا ۱۰

منزل هفتم نام منزل: عیون (فرودگاه زوّار بصره ) وجه تسمیه: عیون جمع عین و به معنی چشمه‌هاست فراوانی چشمه آبگاه در این ناحیه باعث شده بود که این سرزمین را “عیون” بنامند. زمان ورود: احتمالاً سه شنبه پانزدهم ذی‌الحجه معادل ۲۵شهریور ۵۹شمسی مدت توقف: احتمالاً امام تنها از کنار آن گذشته است و درنگ بسیار کوتاهی داشته است. فاصله: ...

ادامه نوشته »

چهاردهم ذی حجه: منزل ششم(ذات عِرق)

نام منزل: ذات عرق وجه تسمیه: عرق نام کوهی است در راه مکه. اهل تسنن ذات عرق را میقات عراقیان و اهل شرق می‌دانند اما شیعیان معتقدند باید از مسلخ که از مکه دورتر است مُحرم شد. زمان ورود: دوشنبه چهاردهم ذی الحجه یا یک شنبه سیزدهم ذی‌الحجه معادل ۲۴ شهریور ماه مدت توقف: چون این منزلگاه مهم و جمعیت ...

ادامه نوشته »

دهم ذی حجه: منزل پنجم، وادی عقیق

نام منزل وادی عقیق وجه تسمیه وادی به معنی مسیل و سرزمین گود میان کوه یا تپه است و عقیق به مسیل وسیع و گسترده گفته می‌شود. زمان ورود دهم ذی‌الحجه، ۲۰ شهریور ماه ۵۹ شمسی. مدت توقف بسیار کوتاه و گذرا، به همین دلیل عمده‌ی کتب تاریخی از ذکر این محل به عنوان منزلگاه صرف نظر کرده‌اند. فاصله این ...

ادامه نوشته »

نهم ذی حجه: منزل چهارم

نام منزل صفاح وجه تسمیه به کناره و حاشیه‌ی کوه می‌گویند. معلوم می‌شود این ناحیه در دامنه‌ی کوه است. زمان ورود احتمالاً روز بعد یعنی نهم ذی‌الحجه امام به این محل وارد شده‌اند. معادل ۱۹ شهریور ماه ۵۹ شمسی. مدت توقف توقف امام در این محل کوتاه است. فاصله صفاح میان حنین و منطقه حرم بوده است. حدود چهار یا ...

ادامه نوشته »

۸ ذی حجه: منازل اول تا سوم

نخستین منزل نام منزل بستان‌ابن معمّر(ابن عامر) به بطن نخله نیز مشهور است. وجه تسمیه این محل متعلّق به عمربن عبیدالله‌بن معمّر بوده است و به همین مناسبت بستان‌ابن عامر گفته شده است. زمان ورود هشتم ذی‌الحجّه سال ۶۰ هجری معادل ۱۸ شهریور ماه ۵۹ شمسی مدت توقف امام درنگ کوتاهی در این محل داشته است. فاصله با مکّه فاصله‌ی ...

ادامه نوشته »

نکات مهّم منزلگاه‌ها تا کربلا

فاصله‌ی نسبی هر منزل: ۴ تا ۵ فرسنگ. مجموع منازل: ۲۵ تا ۲۸ منزل (در کتاب الحسین فی طریقه الی الشهاده ۳۸ منزل است). میزان توقّف در هر منزل: از چند ساعت تا دو روز. پیوستگان در مسیر: زهیربن‌القین(در منزل زرود)، عمروبن‌خالداسدی‌صیداوی، سعد، غلام عمروبن‌خالد، مجمع‌بن‌عبدالله‌ عائذی، عائذبن‌مجمّع، جناده‌بن‌حرث‌ سلمانی، واضح(اسلم) ترک(این شش تن در عذیب‌الهجانات به امام پیوستند). سعیدبن‌عبدالله‌حنفی، ...

ادامه نوشته »

دوازده تا هجده ذی‌القعده: ورود عبیدالله زیاد به کوفه

یزید به عبیدالله‌بن زیاد – حاکم بصره- با حفظ سمت مأموریت حکومت کوفه داد و به او گوشزد کرد که یا مسلم را به قتل برساند، یا از کوفه و بصره دور کند. یزید، نامه را به ‌وسیله‌ی مسلم‌بن عمرو باهلی فرستاد. این مأموریت را یزید با مشورت سرجون- غلام مسیحی معاویه- انجام داد. عبیدالله مأموریت داشت سریع و بی‌درنگ ...

ادامه نوشته »

چهاردهم ذی‌القعده: نامه نگاری مسلم برای امام

  نامه نگاری مسلم‌بن‌عقیل و اعلام وفاداری مردم کوفه به اباعبدالله الحسین، بیست و هفت روز قبل از شهادت.[۱] مسلم در این نامه می نویسد: پیشرو کاروان ، به اهل کاروان دروغ نمی‌گید. کوفه با تو همدل و هم‌مسیرند. هجده هزار تن بیعت کرده‌اند. مردم تو را باور دارند و با تو یگانه‌اند و با خاندان ابو سفیان بیگانه. همین ...

ادامه نوشته »

روزهای پایانی رمضان سال ۶۰ هجری: فرستادن سلیمان بن رزین به بصره

امام حسین(ع) نامه‌ای برای ۵ تن از بزرگان و سران بصره نوشت و این نامه را به سلیمان‌بن رزین سپرد تا نامه را به دست آن‌ها برساند. سلیمان به همراه مادر و خانواده‌اش سال‌ها در کنار امام حسین(ع) زندگی کرده و از چشمه‌ی معرفت و محبت حسینی جرعه‌ها نوشیده بود. او که در این زمان ۳۵ سال داشت، با سرور ...

ادامه نوشته »

پانزده رمضان سال شصت هجری: فرستادن مسلم‌بن‌عقیل(ع) به کوفه

زمان حرکت به کوفه: مسلم‌بن‌عقیل در پانزدهم ماه مبارک رمضان، سه روز پس از دریافت آخرین نامه‌های اهل کوفه به اباعبدالله(ع)، به‌عنوان سفیر امام به ‌سمت کوفه حرکت کرد.[۱] شیوه‌ی حرکت: فضای رعب آلود و جاسوسی بنی‌امیّه باعث شد که او مخفیانه و در نهایت پوشیدگی و پنهان‌کاری، در شب حرکت کند.[۲] برنامه آغاز حرکت: مسلم به مدینه رفت تا ...

ادامه نوشته »