عنوان کتاب : صحیفه مهدویه گردآوری : سیدمرتضی مجتهدی سیستانی ترجمه : محمدحسین رحیمیان ناشر : دارالثقلین تعداد جلد : ۱ محل چاپ : ایران – قم نمایه : ادعیه و زیارت مهدویه چکیده : کتاب حاضر نقل مجموعه‌ای از نمازها، زیارت‌ها و دعاهایی است که از ناحیه مقدسه امام ‌مهدی(عج) صادر و یا از آن حضرت نقل شده است. ...

انتظار اگر از قسم مثبت آن باشد که همراه با آمادگی کامل منتظر برای ظهور حضرت مهدی(عج) است نه تنها ملامت آور نیست بلکه دائماً در انسان روحیه امید را شعله ور کرده و اورا سرحال و زنده نگه می دارد.شخص منتظر دائماً در فکر آمدن محبوب خود است و این بهترین حالتی است که به او دست می دهد،او ...

سلام ترا ای گل سرخ پرپر، سلام ترا ای عطش نوش بی‌سر، سلام تو را ای بلندای عزّ و شرف کشیده سوی لامکان پر، سلام ترا ای منادی «هل من معین» جوابت شد از تیغ و خنجر، سلام ترا ای جگر گوشه‌ی مصطفی زلال مصفّای کوثر، سلام ترا ای تن پاکت از راه کین به دریای خون شد شناور، سلام ...

سلام بر فرزند آخرین پیامبر، فرزند برترین سرور و رهبر، فرزند فاطمه زهرا(س)، فرزند خدیجه کبری(س). سلام بر تو که زیستن‌مان آموختی تا مرگ در عزت را بر زندگی ذلت رنگ برتری دادی. سلام بر تو که مشرق عاشورایت، نه امام به آسمان بخشید و در پرتو خونت، سیمای علی(ع) و فاطمه(س) و حسن(ع) از انبوه غبارهای برانگیخته آفتابی شد. ...

بابررسی وضعیت دوران قیام امام حسین(ع) وآن چه که در روایات پیرامون دوران قیام حضرت مهدی(عج) آمده است به مشابهت‌های فراوانی بر می‌خوریم که دلیلی استوار و روشن از یگانه بودن این دو قیام در تمام ابعاد و زمینه هاست. امام حسین(ع) در توصیف زمانه‌ی خود چنین می‌فرمایند: «آیا نمی‌بینید که به حق عمل نمی‌شود و از باطل خودداری نمی‌گردد. ...

بگذار که این باغ درش گم شده باشد گل های ترش برگ و برش گم شده باشد جز چشم به راهی به چه دل خوش کند این باغ گر قاصدک نامه برش گم شده باشد باغ شب من کاش درش بسته بماند ای کاش کلید سحرش گم شده باشد بی اختر و ماه است دلم مثل کسی که صندوقچه‌ی سیم ...

یک مرتبه بین راه پایش لرزید مبهوت شد، از بغض صدایش لرزید زینب به چه خیره شد که این‌گونه زمین از ناله‌ی “وا محمدا”یش لرزید؟! سیدمحمدمهدی شفیعی

علم از دست و دست از من جدا شد و مشک آب از دندان رها شد قیامت را به چشم خویش دیدم دمی که قامت خورشید تا شد کریم رجب زاده

کوچه ـ کوچه‌ی دل‌ها و محله محله جان‌ها به یاد توست که با کتیبه های سوگ، سیاهپوشند. ای تکرار مظلومیت هابیل! و ای آینه ی تنهایی یحیی! شفق از آن لحظه‌ی سرخ تاریخ به حرمت تو به خون نشست و غروب، به پیکرخونین تو اقتدا کرد و به سرخی گرایید. مظلومیت، بزرگترین نشانه ی توست و غربت، شناسنامه‌ی نسلی که ...