بکربن حیّ بن تیم الله بن ثعلبه تیمی روز سوم محرم همراه با سپاه عمرسعد به کربلا رسید. هیچگاه سفری از اینگونه را تجربه نکرده بود. همسفرانش یا به وحشت و ترس از دیار و خانه کنده شده بودند یا رؤیای صله عبیدالله و یزید در سر می‌پروردند. از کوفه تا کربلا هر چه دیده بود جانهای شب‌زده، دلهای زرپرست، ...

صلی الله علیک یا مولای یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک سلام و صلوات و تحیت الهی به همه‌ی دل‌های عاشق و اباعبدالله آشنا، سوختگانی که عطش فهمِ عمیق‌ترِ کربلا دارند و همه‌ی توان و همت خویش را در سلوکِ راه اباعبدالله(ع)، این عاشق‌ترین، سرخ‌ترین، زیباترین و ماناترین چهره‌ی تاریخ معرفت و محبت و عشق، به کار می‌گیرند. ...

قال الحسین(ع): یا هذا! کف عن الغیبه فإنّها ادام کلاب النّار. الغیبه إدام کلاب النار. امام حسین به کسی که از دیگری سخن می‌گفت فرمود: بس کن، غیبت خوراک خوب سگ‌های آتش است. منبع:علی صفایی حائری، چهل حدیث از امام حسین(ع)، انتشارات لیله‌القدر، ۱۳۸۰

یاسیدالساجدین! تو می‌خواستی با پدر، هم آغوش لحظه‌های سبز وصال شوی. می‌خواستی پرنده‌ای شوی تا ملکوت. تو هم یکی از اهالی آسمان بودی که زمین، با حجم کوچکش، زیر گام‌هایت ذره‌ای بیش نبود. اما دفتر ایام سرنوشت، تقدیر تو را این گونه نوشت که از کاروان سرخ شهیدان کربلا باقی بمانی. تو ماندی تا پرچمدار رسالت سبز پیامبر عشق باشی. ...

به جرم عاشقی سر داد خورشید تن ماه برادر داد خورشیـــــــــــد کنار پیــــــــکر گلگــــــون اکبــــــر گلوی سرخ اصغر داد خورشیــــــد فضل الله قاسمی

با سوز و گداز و شور و اخلاص بخوان با حنجره ی زخمی احساس بخوان صحن دل من عین حسینیه شده ای عشق بیا روضه ی عباس بخوان جلیل صفربیگی

ستم بود و آتش، ستم بود و خنجر ستم بود و قنداقه‌ی سرخ اصغر ستم بود و غربت، ستم بود و ناله ستم بود و فردای دلگیر خواهر ستم بود و فردا میان اسیران غریبی و بر روی سرنیزه‌ها، سر ستم بود و تنها صدایی شکسته که فریاد می‌زد: برادر! برادر بمان کربلا یک نیستان غریبی است بمان تو بمان ...

کسی که نقش شمر بازی می‌کند باید سبیل و مویی خاص به کار گیرد تا خشونت را به‌طور کامل در چهره اش آشکار سازد. مثل – که در این امر ریشه دارد – به از کف دادن قدرت و ورشکستگی اشاره می‌کند و درباره‌ی فردی که پس از تظاهر فراوان به دارایی و توانایی به سمت انحطاط می‌گراید، به کار ...

شمر به پلیدی و تباه کاری شهره است، زیرا امام حسین (ع) را با لبان تشنه به شهادت رساند. این کلمه ناسزا به شمار می آید و در برابر کسی که آب را از مردم دریغ می‌کند به کار می‌رود. منبع: عاشورا در فرهنگ مردم(ضرب‌المثل‌ها)/مؤلف: محمدعلی عارفی‌راد

رجعت در لغت به معنای بازگشت است و در فرهنگ دینی مقصود از آن عبارت است از بازگشت حجت های الهی و امامان معصوم و گروهی از مومنان خاص و کفار و منافقان به عالم دنیا .(۱) در قرآن ۱۸ آیه در باب رجعت است و از جمله این آیات، آیه‌ی ۶ سوره اسرا می باشد که خداوند می فرمایند: ...