جمعه ۱۳ خرداد- بغداد زنگ ساعت را برای چهار صبح گذاشته ام تا نیم ساعت زودتر بیدار شوم و در اطاق ها را یکی یکی بزنم تا ساعت چهار و نیم همه سوار اتوبوس شده باشند. یکی از مشکلات مردم ما که این زوّار بخشی از آن ها هستند وقت ناشناسی و به تبع آن قدری بی نظمی است. در ...

پاشنه‌ی کفش‌هایمان را بالا بکشیم. باید به سمت کوه قاف برویم. وجودمان پر از عشق به سفر و رفتن است. راه‌های طولانی و بی‌انتها صدایمان می‌زنند. ده‌کوره‌ها و واحه‌های بین راه، چشم انتظارمان هستند…. چه تنگ است پیله‌هایی که تنیده‌ایم به گرد خویش. چه سخت است نفس کشیدنمان در اینجا! پاره کنیم پیله‌ها را؛دورشان بریزیم. صدای شیهه‌ی اسبان بی سوار ...

روز عاشورا بود. از همه جا بوی خون می‌آمد. رگ‌ها پاره می شد و خون‌ها به میان تابه‌ی داغ کربلا می‌ریخت و آفتاب می‌سوزاند و می‌جوشاند. باد گرمی می‌وزید و بوی خون را به همه جا پخش می‌کرد. جنگ مرگ می سازد و به کوچک و بزرگ، پیر و جوان و بلند و کوتاه رحم نمی کند و از آنان ...

شــگــفــت واژه‌ی دیـــوان کــربــلا بـانـو! شــکــوه شــعــر مــن زار مــبـتــلا بــانـو نـــگـــاه ســاده‌ی لــبــریــز ازتـــرنـم‌تــان نـمـانــده از دل نـوغـنـچــه‌هـا جدا، بـانـو دلی درخت، سری سربلـند،نـامـی سبـز بــلـور روشـنـی وشـفـافـی ازصـفـا بـانـو کویر حـیله ونـامــردی اســت کــاخ یـزیـد ومرد می طلـبد دشــنــه‌ی شـمــا بـانـو ســخـن نـبــود،خـطـابـه نـبـود،شعـرنبود که می‌گسست ز هم تار و پــود را بـانـو همیشه حسرت یک وهم خام ...

تلفیق عشق و خون، رود و تشنگی، ایمان و صبر فقط در روز دهم معنایی خالصانه می‌یابند. ۸۴۷۱           ۰۹۳۵ عاشورا نبض تاریخ زمین و روز سربلندی آزادمردان جهان است. ۷۰۴۸        ۰۹۳۵ …………………………………………………………….. روزدهم، روز خون گریه کردن آسمان است. ۰۴۳۲          ۰۹۱۶ …………………………………………………………….. عاشورا قلب اسلام است. ۸۴۹۷          ۰۹۱۶

فغان ز سینه برآمد ز مـاجـرای حسین بیا قیامت خون بین به کربلای حسین مصطفی فرشادی

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم الم نشرح لک صدرک، و وضعنا عنک وزرک، الذی انقض ظهرک، و رفعنا لک ذکرک، فان مع العسر یسرا، ان مع العسر یسرا، فاذا فرغت فانصب، و الی ربک فارغب. اعیاد شعبانیه ایام مبارک و خجسته‌ی ماه مبارک شعبان و میلاد سردار عاشورا بزرگ پاسدار حریم شریعت حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) و سپه‌سالار ...

ای کاش، پس از تو، فتنه، سرباخته بود یــا خـانـه در آغـوش شـرر، سـاختـه بود ای کاش،‌‌‌به قول«خواجه» بعد از تو، خدا رسـم سـفــر از جـهـان، بـرانـداخـتـه بود محمدرضا سنگری  

ز خود خیمه زده بیـرون گل سـرخ چمن را  کرده آتش گون گل سرخ به پیش چشم مرغـان غزل خـوان شده پرپر به دشت خون گل سرخ احد ده بزرگی

غوغا نشست، شب پر از اشک و ستاره بود چشمان دشت، خیره به ماهی که پاره بود تنهـاتـر از ســـکـوت، تــب آلـــوده مـضـطــرب چشمی به خون نشسته در آن سوگواره بود چشمی زلال و پــاک، رهـا، شعله می‌کشید چشمی که‌جنسش آتش‌وخشم وشراره بود صـحــرا ز شـرم در دهـن شــب فـــرو تـپـیــد بـــغـض فـــــرات، مـنـتـظـــر یــک اشـــاره بود دریــــــایی از جســــارت ...